Nënë Tereza, e njohur ndryshe si Shën Tereza e Kalkutës, ishte një figurë e shquar dhe humanitare e cila u bë simbol i dashurisë dhe kujdesit për të varfërit dhe të sëmurët. Ditën e sotme përkujtohet 114-vjetori i lindjes së Nënë Terezës.

Ajo lindi më 26 gusht 1910 në Shkup, e cila në atë kohë ishte pjesë e Perandorisë Osmane, por sot ndodhet në Maqedoninë e Veriut. Emri i saj i vërtetë ishte Anjezë Gonxhe Bojaxhiu.

Nënë Tereza u rrit në një familje shqiptare katolike dhe nga mosha e re ndjeu thirrjen për të shërbyer ndaj të tjerëve. Në moshën 18-vjeçare, ajo u bashkua me urdhrin e Motrave të Loreto-s dhe shkoi në Indi për të vijuar misionin e saj.

Në vitin 1950, Nënë Tereza themeloi urdhrin e Misionarëve të Bamirësisë, që u shndërrua në një nga organizatat humanitare më të njohura në botë. Ajo dhe motrat e urdhrit të saj punuan për të ndihmuar njerëzit më të margjinalizuar, duke përfshirë të varfërit, të sëmurët me leprozë, dhe njerëzit në fazën e fundit të jetës. Për përkushtimin e saj, ajo u nderua me Çmimin Nobel për Paqe në vitin 1979.

Lidhja e Nënë Terezës me Shqipërinë ishte e fortë dhe e thellë. Ajo mbante me krenari rrënjët e saj shqiptare, dhe shpesh e përmendte origjinën e saj. Edhe pse jetoi dhe punoi kryesisht në Indi, zemra e saj ishte gjithmonë e lidhur me popullin shqiptar.