Një nga momentet më të pakëndshme në jetën tonë është humbja e shokëve tanë të dashur: qenit apo maces sonë

Dhe vjen dita kur ne hapim derën e shtëpisë dhe nuk na përshëndet as qeni ynë shumë i dashur apo macja jonë nazelije. Është dita kur në shtëpi ka heshtje shurdhuese.

Është momenti kur njeriu përjeton vdekjen e një kafshe, që ishin aq të lidhur dhe kishin një jetë të përbashkët. Ata ndanë momente dhe kaluan vite së bashku.

“Kur një pronar humb kafshën e tij të dashur, ai ndjen pikëllim të jashtëzakonshëm. Mund të duhen ditë, madje vite për të kapërcyer humbjen e tij.

Disa pronarë ndjejnë zemërim pas vdekjes së qenit ose maces së tyre të dashur. Zemërimi i tyre mund të shfaqet tek kushdo që është i përfshirë me kafshën shtëpiake: familja, miqtë dhe veterinerët”, shpjegon psikologu Dhimitri Koraka.

Ata gjithashtu mund të ndihen fajtorë për atë që kanë bërë ose nuk kanë bërë, ose mund të kenë turp që janë kaq të mërzitur. Pasi këto ndjenja bien, pronarët mund të zhyten në një pikëllim të vërtetë.

Si mund ta përballoni humbjen e kafshës suaj? Emocionet që do ju pushtojnë

Kur një kafshë shtëpiake e dashur vdes, humbja mund të sjellë pikëllim të madh. Duke treguar fizikisht pikëllimin tonë, ne po përjetojmë në mënyrë aktive vdekjen e kafshës sonë të dashur.

Psikologu shpjegon se ky pikëllim aktiv na ndihmon të ecim në një "udhëtim" drejt pajtimit me humbjen e mikut tonë të dashur.

Ashtu siç u desh kohë për të krijuar një marrëdhënie me kafshën tonë, do të duhet kohë për t’u mësuar me të mos e pasur më pranë. Përjetimi i ndjenjave të pakëndshme pas vdekjes së kafshës sonë është i vështirë, por i rëndësishëm.

“Njohja e realitetit të ri, humbja, mund të zgjasë me javë ose muaj dhe do të ndodhë në një kohë që është e përshtatshme për ne.

Një "udhëtim" më i shëndetshëm i pikëllimit mund të vijë duke marrë kohë për të përpunuar ndjenjat tona. Në vend që të përpiqeni t’i largoni ose t’i injoroni.

Për shembull, mund të marrim pak kohë për të parë fotot ose videot e vjetra të kafshës sonë. Ose le të shkruajmë një letër dhe të flasim për momentet që kemi kaluar bashkë”, këshillon psikologu.

Fazat emocionale që mund të kaloni

Humbja e kafshës sonë është një dhimbje mendore me intensitet të madh. Fazat emocionale që kalojmë sipas psikologut janë:

1. Mohimi: Në këtë fazë, me vetëdije ose pa, ne refuzojmë të pranojmë situatën. Nuk besojmë se po na ndodh ajo që përjetojmë. “Është e pamundur, nuk mund të jetë e vërtetë!”, është mënyra jonë e të menduarit.

2. Zemërimi: Ne nuk e mohojmë më realitetin, por na pushton një zemërim intensiv, i cili, shumë herë, shfaqet ndaj kujtdo.

3. Bisedimet: Kjo fazë lidhet me besimin se veprimet e drejta shpërblehen dhe më pas me përpjekjen për të ruajtur kontrollin.

4. Trishtim i fortë – Depresioni: Ne përjetojmë trishtim të fortë, të qara, vajtime dhe një ndjenjë të humbjes së energjisë.

5. Pranimi: Një çlirim paqësor i pothuajse të gjithë emocioneve, i përmbledhur në frazën: "Gjithçka do të jetë në rregull në fund".

Çfarë mund të bëni nëse jeni duke luftuar për ta kapërcyer atë?

Dhimbja mendore që ju ka shkaktuar humbja e mikut tuaj katërputrosh është e padurueshme. Çfarë mund të bëni për ta lehtësuar?

– Ne duhet t’i shprehim hapur ndjenjat tona.

– Të flasim për mënyrën se si ndihemi për humbjen e kafshës sonë.

– Nuk i shmangemi njohjes dhe përballjes me ndjenjat e dhimbshme, sepse në këtë mënyrë e zgjasim procesin e zisë.

– E qara ndihmon shumë në lehtësimin e dhimbjeve mendore.

– Mbështetemi te të dashurit tanë. Përvoja e zisë është një përvojë jashtëzakonisht e vështirë për çdo person. Mbështetja nga të dashurit ndihmon shumë.

Shumë herë njerëzit që na rrethojnë nuk dinë si të na ndihmojnë në këto raste. Kjo është arsyeja pse ne u shpjegojmë atyre se çfarë kemi vërtet nevojë dhe pranojmë mbështetjen e tyre.

– Ndaj kujdesemi mirë për veten. Shpirti dhe trupi janë të lidhur. Për rrjedhojë, kur jemi mirë fizikisht, përmirësohet edhe psikologjia jonë.

E përballojmë pikëllimin me ushqimin e duhur, gjumë të mirë dhe stërvitje. Nuk përdorim alkool ose qetësues, sepse ato na ndihmojnë vetëm në afat të shkurtër dhe jo në afat të gjatë.

Secili person ka nevojë për kohën e tij për të shëruar traumën e tij mendore

Procesi i zisë, siç thekson psikologu, kërkon kohë. Shërimi mendor i humbjes ndodh gradualisht. Nuk ka kohë/kornizë të drejtë ose të gabuar për t’u marrë me pikëllimin.

Ai thotë se disa pronarë do të ndihen më mirë brenda javësh ose muajsh. Disa të tjerë do të marrin më shumë kohë. Jepini vetes hapësirën dhe kohën që ju nevojitet.

Kur kafsha juaj nuk është më aty, mungesa e pranisë së tyre, heshtja, mund të bëhet vuajtëse. Vetëm ndërgjegjësimi për këtë realitet të ashpër, shpjegon psikologu, do t’ju ndihmojë të përgatiteni për vërshimin e emocioneve.

Ai përfundon: «Gjatë ‘udhëtimit’ tonë të pikëllimit, ne mund të vëmë në dyshim bindjet tona për kafshët shtëpiake dhe jetën e përtejme. Shumë njerëz rreth nesh do të kenë gjithashtu mendimet e tyre. Është e rëndësishme, gjatë kësaj periudhe, të gjejmë përgjigjet e duhura, bindjet tona individuale dhe personale. /noa.al