Eksperienca e Paulo Fonseca si trajner i Milanit konfirmohet “malore” e vërtetë, madje tani bëhet shqetësuese. Dështimi për të qenë në lartësitë e pritshmërive, por edhe investimit në merkato, referuar pesë ndeshjeve të para të sezonit, është i barabartë me kapitullimin total. Vetëm një fitore kundër një ekipi të sapo promovuar në Serie A (ndaj Venezia), dy humbje dhe dy barazime.

Disfata 3-1 ndaj Liverpool-it në “San Siro” ishte një eventualitet i imagjinueshëm në prag të përballjes inauguruese në Champions League, por më shumë se kaq ekspozoi të gjitha brishtësitë e Milanit. Skuadra kuqezi e pjesës së dytë u “çarmatos” nga gjithçka, jo vetëm nga loja.

Fonseca do të duhet të gjejë recetën e zgjidhjes së krizës në “Milanello”, në përpjekje për ta mbajtur skuadrën në duart e tij. Një objektiv që tani duket tepër i vështirë, sidomos me derbin e Madoninës te dera.

Një tjetër paraqitje e keqe kundër Interit do t’i hapte dyert një krize të thellë. Edhe një protestë e ngjashme me të mbrëmshmen nga kurba, në këtë pikë të vitit, kur është vetëm mesi i shtatorit, do të ishte e paprecedentë.

"Ne luajtëm kundër Liverpool-it, i cili është një ekip i madh, – tha Fonseca pas ndeshjes. – Ne e filluam mirë, por dy golat nga topa të vdekur ndryshuan ekuilibrin tonë mendor. Kur mungojnë këto detaje bëhet e pamundur në Champions League. Kemi probleme për të vënë në praktikë atë që përgatisim në stërvitje gjatë javës.

Pas pësimit të golit të dytë ne pushuam së luajturi. A e shërbyem shumë pak Leaon, duke preferuar krahun e djathtë? Është diçka që e kishim përgatitur, pra shërbimi në korridorin e duhur për ta pasur Leaon gati në situata një kundër një.

Fatkeqësisht, ai ia doli në inkursionet e ndërmarra vetëm nja dy herë. 4-3-3? Mund të luajmë me struktura të ndryshme, por problemi është se jemi shumë të depërtueshëm në mbrojtje. Nëse nuk jemi të fortë kolektivisht dhe individualisht, gjithmonë do të kemi probleme”.