Ish-ylli i Milanit, Dejan Savicevic, gjatë një interviste për “Gazzetta dello Sport”, ka ndarë disa kujtime nga koha e tij me fanellën kuqezi. Ndër to, veçohet finalja e Champions League e vitit 1994, ku Milani triumfoi ndaj Barcelonës.

Ajo finale lidhet me një anekdotë nga Berlusconi. Çfarë ju tha?

Ai më donte shumë dhe një natë para finales ndaj Barcelonës më telefonoi: Dejan, ka dy vite që të ndihmoj dhe të mbroj. Nëse je gjeni, tregoje.

E treguat dhe u bëtë legjendë e Milanit me një prej golave më të bukur. Jo keq, apo jo?

Po, po. Është shumë kënaqësi të kujtohesh. Milani ka një histori të madhe, është një nga ekipet më të famshëm në botë. Është vërtet e bukur të dish se edhe ti je pjesë e asaj historie. Më ftuan për ceremoninë e 125-vjetorit, por nuk mund të vij në Milano. Më vjen keq, e di që do të jenë shumë shokë dhe miq, por fatkeqësisht jam i zënë me federatën time, jam president, kam shumë punë. Iu dërgoj të gjithëve një përqafim të madh.

Padyshim që përqafimi është i kthyer nga ata që nuk i harrojnë sezonet e lumtura me ju. A keni një bilanc kuqezi?

Kam bërë gjëra të mira, disa më pak. Milani më dha shumë, ndoshta mund të bëja më shumë. Më vjen keq për finalen e Vjenës më 1995. U dëmtova, ndoshta do të luaja kundër Ajax-it dhe do të fitonim. Kush e di…

Përshtatja me Milanin nuk ishte e lehtë. A keni vuajtur shumë?

Eh, po. Fillimi ishte i komplikuar. Një vit e gjysmë. Isha në vështirësi, doja të kthehesha në shtëpi. Nuk luaja, kisha edhe disa probleme fizike dhe pastaj përpara meje ishin tre gjigantë: Gullit, Van Basten, Rijkaard…

Pra, një fillim i vështirë…

Nuk isha mirë. Kisha probleme me gjuhën, qytetin, ushqimin. Me shokët e rinj dhe kampionatin e ndryshëm. Unë isha te Ylli i Kuq, kisha fituar një Kupë të Kampionëve. Duhej të shkoja te Juventusi, pastaj te Roma, pastaj te Monaco në Francë. Sidoqoftë, zgjodha Milanin. Erdhën drejtori sportiv Ariedo Braida dhe ne e mbyllëm shpejt. Pranova, por kur arrita në Milanello më kapën dyshimet…

Berlusconi thotë: Unë dhe Boban e bindëm të qëndronte. A është e vërtetë?

Po, Zvone më ndihmoi shumë. Më thoshte: Dejan, mos bëj budallallëqe. Ti je më i forti nga të gjithë, nuk mund të ikësh. Do të shohësh, do të luash dhe do të shkëlqesh.