Arrigo Sacchi është një nga trajnerët më të mëdhenj në historinë e Milanit dhe të futbollit në përgjithësi. Pavarësisht skepticizmit fillestar, ai arriti të ndërtonte një skuadër revolucionare, duke e ndryshuar përgjithmonë mënyrën se si kuptohej dhe luhej futbolli në Itali e më gjerë.

Sacchi e kulmoi karrierën e tij si trajner në krye të Milanit, pasi kishte drejtuar Parmën. Silvio Berlusconi vendosi të rrezikonte dhe t’ia besonte pankinën kuqezi. Një “bast” që rezultoi i suksesshëm. Në sezonin e tij të parë, Sacchi fitoi titullin në Serie A, ndërsa më pas udhëhoqi Milanin drejt dy triumfeve radhazi në Kupën e Kampionëve, në vitet 1989 dhe 1990. Më vonë, ai do të drejtonte kombëtaren italiane për pesë vite, përpara se të rikthehej te Milani e më pas të kalonte tek Atletico Madridi dhe Parma.

Në një intervistë për “Il Resto del Carlino”, Sacchi foli për atë epokë të artë dhe ndikimin e jashtëzakonshëm që pati Milani i tij: “Kam bërë gjëra të thjeshta, ndoshta për këtë arsye isha përpara të tjerëve. Te Milani krijuam një kryevepër, i detyrohem shumë Berlusconit”.

Sacchi kujtoi edhe momentin kur Berlusconi e kishte vënë nën vëzhgim, teksa ishte trajner i Parmës: “Isha trajner i Parmës, sapo ishim ngjitur në Serie B. E mundëm dy herë Milanin në Kupën e Italisë në ‘San Siro’. Pas të dyja ndeshjeve, Berlusconi erdhi tek unë dhe më tha: Do të të ndjek… Pjesa tjetër është histori”.

Një nga episodet më kurioze që ai zbuloi ishte lidhur me transferimin e Carlo Ancelottit, një lojtar që Sacchi e dëshironte me çdo kusht te kuqezinjtë: “Presidenti Berlusconi më plotësoi çdo kërkesë. Për ta bindur të blinte Ancelottin, e telefonova në orën dy e gjysmë të natës. Ai m’u përgjigj: Jam nën urdhërat tuaj”.

Kjo histori tregon jo vetëm përkushtimin dhe pasionin e Berlusconit për Milanin, por edhe marrëdhënien e ngushtë që ai kishte me Sacchin. Ishte pikërisht kjo lidhje mes presidentit vizionar dhe trajnerit inovativ që çoi në krijimin e një prej skuadrave më të mira në historinë e futbollit.