Nipi i viktimës që u arrestua për vrasjen në Finikounda të Greqisë më 5 tetor, të xhaxhait të tij pronar i kampingut dhe punonjësit shqiptar, po përballet me akuza edhe për një nga tentativat e mëhershme të eliminimit të të ndjerit Kostas Tomaras.

Sipas burimeve të informuara që folën për “Protothema”, i riu akuzohet si nxitës i një prej tentativave të vrasjes kundër viktimës, xhaxhait të tij. Ai akuzohet se në të kaluarën është përpjekur ta heqë qafe, por pa sukses.

Diçka që ai arriti ta bënte disa muaj më vonë në bashkëpunim me mikun e tij biznesmen, duke përdorur dy të rinj 22-vjeçarë për vrasjen, nëpërmjet sajimit të një konflikti të rëndomtë në kamping.

Sot, dy burrat, nipi dhe biznesmeni, u arrestuan në shtëpinë e këtij të fundit në Vula nga oficerët e vrasjeve, pas një urdhër-arresti të lëshuar nga hetuesi që po merret me çështjen. Sipas autoriteteve, në çështje është përfshirë edhe një person i tretë, një mik i biznesmenit nga Athina për të cilin është lëshuar një urdhër- arresti dhe ai akuzohet për bashkëpunim dhe është në kërkim.

Hetimet e ELAS-it për arrestimin e dy burrave kanë qenë në kulmin e tyre prej muajsh. Në fakt, në mesin e nëntorit, ata kishin kryer një kontroll në dyqanet e biznesmenit që punonte për 22-vjeçarin, i cili është arrestuar për vrasjen e pronarit 68-vjeçar të kampingut dhe kujdestarit të tij shqiptar në Finikounda.

Kujtohet se biznesmeni nga Athina, përveçse ishte punëdhënësi i njërit prej dy të rinjve të akuzuar për vrasjen e pronarit të kampingut dhe kujdestarit, ishte edhe personi që nipi e telefonoi pas vrasjes së dyfishtë.

Siç kishte dëshmuar nipi, i cili ishte edhe i vetmi dëshmitar okular i vrasjes, telefonata e parë që bëri nëpërmjet partneres së tij ishte te pronari i kafenesë në Kolonaki, i cili në të kaluarën ishte punëdhënësi i njërit prej 22-vjeçarëve të dyshuar si bashkëpunëtorë në vrasje.

Ai ishte konkretisht personi që ia kishte prezantuar personin në fjalë.

Siç kishte deklaruar në dëshminë e tij:

“Për të kuptuar se cila është marrëdhënia ime me G. (ish-punëdhënësin e të pandehurit), pas sulmit ai është personi i parë që i kërkova të dashurës sime të telefononte dhe të më informonte sepse isha në gjendje shoku dhe nuk mund të flisja. Ajo e telefonoi nga celulari i saj sepse i imi ishte në vendin e vrasjes”.

Çfarë dëshmoi ai për vrasjen e dyfishtë në kampingun e Finikoundës?

Lidhur me ditën e vrasjes, ai kishte përshkruar:

“Isha në pritjen e kampingut dhe xhaxhai im ishte gjithashtu brenda pritjes, ndërsa B. (kujdestari) ishte jashtë dhomës së pritjes në frigoriferë. Qepenat e dritareve të pritjes ishin të hapura dhe pashë një burrë që po ecte nga hyrja e kampingut dhe po vinte drejt pritjes. Ky burrë mbante veshur një këmishë të bardhë me mëngë të shkurtra me vija, ose të zeza ose blu ose gri dhe ishte mjaft bjond, me flokë të shkurtër dhe gjithashtu mbante veshur një çantë të zezë prej cope që rrinte në trup. Nuk mbaj mend nëse kishte veshur pantallona të shkurtra apo pantallona, ​​por sigurisht që nuk ishin xhinse. Në atë kohë po bëheshim gati për ta mbyllur. Zakonisht kampingu mbyllet rreth orës 8:30 të mbrëmjes deri në 9:00 të mbrëmjes në këtë kohë.

Në përgjithësi shante dhe ngacmonte njerëzit. Pastaj, pasi ky burrë që ju përshkrova iu afrua pritjes, Vasilis tha me tallje: “Ku po shkon kjo?” duke iu referuar këtij burri për të cilin po ju tregoj. Unë shpërtheva në të qeshura”.

Nipi i viktimës iu referua më pas autorit të krimit:

“Burri nuk dukej grek, as gjerman, dhe tha, duke iu drejtuar xhaxhait tim, me anglisht të thyer: “Keni një vend për të qëndruar? A ka ndonjë vend për mua?” (A keni një vend për të qëndruar? A ka ndonjë vend për mua?) Pastaj xhaxhai im iu përgjigj me ironi “Çfarë vendi?” (mtfs: Çfarë vendi?) dhe ai qeshi dhe pastaj dëgjoj një krismë dhe pastaj e kuptoj se ky burrë qëlloi xhaxhain tim.

Xhaxhai im, i cili deri në atë moment ishte ulur pas tavolinës së tij, arrita ta shoh që u ngrit dhe pastaj dëgjova një krismë të dytë dhe kuptova se e kishte qëlluar për herë të dytë. Isha në recepsion përpara oxhakut. Qëndronte te dera, në recepsion. Sapo dëgjova të shtënat, fillova të vrapoja dhe i bërtita B. të vraponte dhe ai filloi të vraponte edhe ai. Duke dalë nga recepsioni, vrapova majtas dhe B. drejt frigoriferëve dhe dukej sikur u turbullua dhe e nxita të vraponte dhe ai filloi të vraponte drejt meje.

Në të njëjtën kohë, po bërtisja për ndihmë, por nuk kishte askënd tjetër atje në atë moment. Ndërsa po vrapoja, dëgjova dy ose tre të shtëna nga ky burrë i panjohur drejt B. dhe kuptova se B. kishte rënë në tokë.

Duke parë prapa, pashë se ky burrë po më drejtonte mua, pasi kisha vrapuar më shpejt dhe isha përpara B. Mendoj se dëgjova edhe një ose dy të shtëna të tjera drejt meje. Isha shumë i frikësuar. Po vrapoja sa më shpejt që munda.

Në një moment rrëshqita dhe rashë. Mendoj se, meqë kisha vrapuar shumë shpejt dhe ai nuk mundi të më arrinte, e pashë të kthehej prapa. Vrapova drejt restorantit të kampingut dhe u thashë të telefononin policinë”.

Pastaj, siç tha ai, u kthye në pritje dhe e gjeti kujdestarin të vdekur, ndërsa u bërtiste në të njëjtën kohë mysafirëve të tjerë të kampingut të largoheshin.

Nipi i pronarit të kampingut dëshmoi se e pa qartë vrasësin dhe e mbante mend shumë mirë. Në fakt, ai dukej i sigurt se mund ta identifikonte.