Mes ndërtesave të dëmtuara në jug të Gazës, Eman Hassan Lawwa dhe Hikmat Lawwa ecën dorë për dore, të veshur me kostume tradicionale palestineze, si pjesë e një procesioni simbolik ku 54 çifte kurorëzuan jetën së bashku në një ceremoni të përbashkët martesore. Ishte një moment i rrallë shprese pas viteve të vështira që kanë prekur përditshmërinë e banorëve.

“Pavarësisht gjithçkaje që ka ndodhur, ne po nisim një jetë të re,” tha Hikmat. “Uroj që kjo të jetë fillimi i një kapitulli më të qetë.” Martesat janë pjesë thelbësore e kulturës palestineze, por gjatë periudhës së fundit janë bërë të rralla. Tani, nën një armëpushim të brishtë, tradita po rikthehet, edhe pse në forma më të thjeshta nga ceremonitë e dikurshme.

Në Khan Younis, mes flamujve dhe muzikës, festimi u shoqërua edhe me kujtesën e një realiteti ende të vështirë: shumë familje janë zhvendosur, zona të tëra mbeten të dëmtuara dhe mungesat bazike vazhdojnë. Vetë çifti i ri, i larguar më herët drejt Deir al-Balah, tregon se ende po përpiqet të sigurojë nevojat më elementare.

“Dikur ëndërroja një shtëpi dhe një punë,” tha Hikmat. “Sot, ëndrra ime është të gjej një strehë të përkohshme.”

Eman shtoi se gëzimi i ditës mban edhe peshën e humbjeve familjare. “Është e vështirë të gëzosh pas kaq shumë trishtimi,” tha ajo. “Por shpresojmë të rindërtojmë hap pas hapi.”

Ceremonia u mbështet nga një nismë humanitare e financuar nga Emiratet e Bashkuara Arabe, e cila përveç organizimit ofroi ndihmë fillestare për çiftet. Sipas studiuesve të shoqërisë, këto martesa janë edhe një shenjë që traditat dhe brezat vazhdojnë, pavarësisht rrethanave.

Karvani i makinave kaloi mes rrugëve të dëmtuara, ndërsa familjarët kërcenin dhe përshëndesnin çiftet. Në fund të ditës, ceremonia solli një frymëmarrje shprese — një kujtesë se, edhe në kushte të vështira, jeta vazhdon të kërkojë dritë.

Fotot: AP