Edhe kur gjithçka është planifikuar mirë, tryeza e festave rrallë shkon pa probleme. Ose pureja e patateve ftohet deri sa të gjithë ulen në tryezë, salca del shumë e hollë, ose — më e keqja — mbushja nuk ka mjaftueshëm kripë.

Por pjesa më stresuese e gjithë festës — përveç që të afërmit të mos grinden — është gatimi i gjelit të detit. Të gjesh balancën perfekte mes mishit të lëngshëm brenda dhe lëkurës krokante jashtë është gjithmonë sfidë. Edhe futja dhe nxjerrja e një tave të rëndë nga furra shndërrohet në ushtrim fizik.

Tavat e pjekjes, megjithëse të dobishme për një pulë apo gjel të madh që ushqen shumë persona, janë të mëdha dhe të vështira për t’u përdorur.

Ndërkohë, një tavë e tipit Bundt (emri nuk është markë tregtare por lloji i tavës) që shumëkush e përdor për torta, është një alternativë shumë efektive për pjekjen e një gjeli të vogël.

Vendosja e gjelit lart në qendër të tavës i jep maksimalizim të qarkullimit të ajrit të nxehtë, duke bërë që nxehtësia të arrijë në të gjitha anët dhe ta bëjë lëkurën më krokante. Ndërkohë, forma e thellë e tavës mban të gjithë lëngjet.

Për më tepër, një tavë Bundt është shumë më funksionale në kuzhinë. Mund të bësh kekë, ëmbëlsira me xhelatinë, bukë “monkey bread” e shumë receta të tjera. Dhe zë më pak vend se një tavë e madhe pjekjeje në dollapet që zakonisht janë të mbushura plot.

Pjekja e gjelit në një tavë Bundt është e ngjashme me teknikën e “beer-can chicken”, ku një pulë vendoset drejt mbi një kanaçe birre. Në këtë rast, gjeli zëvendëson pulën dhe vrima qendrore e tavës Bundt e mban në pozicion.

—

Si ta përgatisni tavën Bundt

Mjafton të mbështillni vrimën qendrore me letër alumini për të mos lejuar lëngjet të rrjedhin.

Mund të shtoni qepë, karota dhe selino të grira trashë në fund të tavës, së bashku me degë rozmarine, feta limoni dhe pak vaj ulliri për shije. Për të futur mirë gjelin, ndoshta duhet të shtyni perimet nga anët që pjesa më e madhe e trupit (kofshët dhe pjesa e poshtme) të ulen në tavë.

Vendoseni tavën Bundt sipër një tepsi e madhe furre për ta lëvizur më lehtë dhe për të shmangur rrëmujën. Piqni gjelin në 175 ºC për dy orë, pastaj rrisni temperaturën në 190 ºC për 25 minutat e fundit, derisa temperatura e brendshme të arrijë 74 ºC.

Kur gjeli është në mes të pjekjes, nëse shihni që pjesa e sipërme skuqet më shpejt se brendësia, mbulojeni me letër alumini për rreth një orë që të mos digjet. Hiqeni mbulesën në 25 minutat e fundit që të marrë krokantësinë e duhur.

Pasi gjeli të pushojë 30 minuta, kur ta prisni do të shihni mish tepër të lëngshëm dhe lëkurë të artë e krokante. Tava e tipit Bundt mban të gjithë lëngjet, ndaj mund t’i kullojë lehtësisht dhe t’i përdorni për një salcë perfekte ose pilaf apo përshesh.

Ju bëftë mirë! /noa.al / përkthyer nga New York Times. Fotot: Maki Yazawa