A të kundërshton fëmija për çdo gjë? Ja shenja që prindërit shpesh neglizhojnë

Pse disa fëmijë nuk pranojnë kurrë ‘jo’? Psikologët shpjegojnë arsyen e fshehtë

Fëmijët, veçanërisht ata më të vegjlit, shpesh janë jashtëzakonisht të këmbëngulshëm kur duan diçka. Dëshira e tyre për të përmbushur nevojat dhe dëshirat mund të arrijë në atë shkallë sa të shkaktojë tension dhe të sfidojë durimin e prindërve. Megjithatë, siç citon noa.al ekspertët e sociologjisë për fëmijë, këmbëngulja e tyre mund të shndërrohet edhe në një mësim të vlefshëm për zhvillimin e besimit në vetvete, të përgjegjësisë dhe të vetë-rregullimit.

—

Të kuptuarit e reagimit të fëmijës

Së pari, është e dobishme të kuptojmë se qëndrueshmëria e fëmijës nuk është domosdoshmërisht “armikëri”, por një reagim i natyrshëm ndaj dëshirës për të fituar diçka që ai/ajo e sheh si të rëndësishme. Fëmijët kanë prirjen të testojnë prindërit e tyre dhe do të përpiqen me çdo mjet për të arritur atë që duan. Qoftë që të fitojnë pak kohë para televizorit, të duan një lodër apo një ëmbëlsirë — reagimi i tyre kur u thuhet “jo” shfaqet në mënyra të ndryshme: nga ankesa dhe akuzat deri te shpërthime të zemërimit.

—

Fëmija këmbëngulës: strategjia që ndihmon

Edhe pse prindërit gjenden në pozicion të vështirë kur përballen me qëndrueshmërinë e fëmijës, ekziston një strategji që mund të ndihmojë për menaxhimin e situatës — pa hyrë në debat të ashpër. Kjo strategji bazohet në vendosjen e një limit të qartë dhe të qëndrueshëm, që nuk ndryshon — dhe përdor frazën “përgjigje përfundimtare”. Kur fëmija pyet sërish ose përpiqet të bindë prindërit të ndryshojnë vendimin, kjo frazë tregon se vendimi është përfundimtar dhe nuk do të rishikohet. Qartësia dhe koherenca në zbatimin e kësaj strategjie janë çelësi. Nëse fëmija e kupton që vendimi është i pandryshueshëm, më pas gradualisht do ta pranojë kufirin pa vazhduar presionin. Sigurisht, kjo kërkon shumë durim dhe vetëkontroll nga prindërit.

Hapi tjetër në zbatimin e kësaj strategjie është shmangia e përfshirjes në diskutime pa fund ose konfrontime me fëmijën.

—

Roli i empatisë dhe stabilitetit

Empatia është një element kyç në zbatimin e kësaj strategjie. Prindërit duhet të njohin emocionet e fëmijës kur ai/ajo ndjen zhgënjim ose zemërim për vendimin e tyre. Është natyrale që fëmija të ndjejë frustrim kur nuk mund të marrë diçka që dëshiron, por qëndrueshmëria e prindit në mbajtjen e kufirit është dhurata më e mirë që ai/ajo mund t’i bëjë, për të ndihmuar në zhvillimin e aftësive të vetë-rregullimit dhe në kuptimin e vlerës së përgjegjësisë.

—

Përfitimet për familjen

Megjithëse zbatimi i kësaj strategjie mund të jetë i vështirë në fillim, rezultatet janë pozitive. Prindërit që mbajnë kufij të qartë dhe shmangin reagimet e vazhdueshme reduktojnë frekuencën e konflikteve dhe ankthin në familje. Fëmija mëson se kufijtë janë të rëndësishëm dhe se prindërit e tij janë të besueshëm dhe të qëndrueshëm në zbatimin e tyre. Me kalimin e kohës, sjellja qëndrueshme ulet, pasi fëmija kupton që ajo nuk do të çojë në ndryshim vendimi.