Romë – Luciano Spalletti rikthehet për të folur pas lamtumirës së tij me ekipin kombëtar. Ish-trajneri i Italisë bëri një bilanc të së tashmes së tij. Mes netëve pa gjumë dhe disa keqardhjeve, Spalletti dha një intervistë për La Repubblica.

“Futbolli më shkatërroi jetën. E doja futbollin më shumë se veten, sakrifikova njerëzit më të afërt me mua për të”, filloi trajneri.

Spalletti foli për atë që i mungonte Italisë së tij: “Na mungonte një lojtar midis vijave, dikush i aftë që të çonte në një udhëtim të paparashikueshëm. Nëse do të kishte qenë e mundur, do ta kishte sjellë Chiesa.”

Humbja kundër Norvegjisë e rëndon Spallettin. Trajneri tha se po kalon netë pa gjumë: "Nuk zhduket kurrë. Më mban zgjuar natën, ndikon në gjithçka, sepse mendimet e mia gjithmonë kthehen tek ajo. Ndonjëherë ndihem sikur jam i lumtur, por pastaj, pas një çasti, ai mendim më kthehet. Nuk isha në gjendje t’u bëja djemve të kuptonin se i doja."

"Doja të nxisja krenarinë, por dështova"

Luciano Spalletti nuk u pendua që pranoi thirrjen e Italisë: "A ishte një gabim pranimi i detyrës? Jo, nëse do ta pranosh, nuk ka nevojë për reflektim racional. Kur të thërret ekipi kombëtar, duhet të jesh gati dhe plotësisht i disponueshëm."

“Gabimi im, në fillim, ishte që e shtyva shumë fort këtë ndjenjë përkatësie, identiteti. Kërkova të këndoja himnin. Të bëja një britmë bashkimi para çdo stërvitjeje. Doja të stimuloja atë krenari që ndieja, por ishte shumë.”

“Është për të ardhur keq që nuk parakaluam nëpër Napoli pas Scudettos sonë”

Spalletti iu rikthye lamtumirës së tij ndaj Napolit: “Me atë gjest ndihmova në njohjen e situatave që u bënë të qarta një vit më vonë, kur De Laurentiis e kuptoi se për të fituar përsëri do të duhej të punësonte një trajner të shkëlqyer, se jo gjithçka varej vetëm prej tij.”

"Fyerja më e madhe që mora ishte që nuk na lanë të parakalonim nëpër qytet me autobus pas Scudettos. Do të më mungojë përgjithmonë, dhe më mungoi edhe më shumë pasi i pashë të parakalonin këtë vit. U kërkova disa lojtarëve të më dërgonin videon, në mënyrë që të paktën të kuptoja se çfarë efekti kishte ajo turmë nga atje lart."