Të dhënat e fundit të Institutit të Sigurimeve Shoqërore tregojnë se pensionistët në zonat rurale e gëzojnë pensionin së paku 7.3 vite më shumë se ata që jetojnë në qytet.

Në nivel kombëtar, koha mesatare e gëzimit të pensionit arriti 22.4 vite në vitin 2024, me një rënie të lehtë prej 4 muajsh krahasuar me vitin 2023. Kjo periudhë e përfitimit të pensionit ka mbetur në të njëjtin nivel gjatë dekadës së fundit, pasi në vitin 2015 koha mesatare ishte 22.3 vite.

Ndikimi i Fshatit dhe Qytetit në Kohën e Gëzimit të Pensionit

Megjithatë, analiza e ndarjes mes fshatit dhe qytetit tregon një ndryshim të rëndësishëm. Në vitin 2024:

Pensionistët në fshat gëzojnë pensionin për 28.2 vite.

Ndërsa në qytet, kjo periudhë është shumë më e shkurtër, duke arritur vetëm 20.9 vite.

Në katër vitet e fundit, ka një prirje për të shikuar një rënie të kohës së gëzimit të pensionit në qytet dhe një rritje të vazhdueshme në fshat. Kjo tendencë sugjeron se pensionistët që jetojnë në zonat rurale gëzojnë një jetë më të gjatë pas daljes në pension krahasuar me ata që jetojnë në zona urbane.

Arsyet për Diferencën mes Fshatit dhe Qytetit

Kjo diferencë mund të shpjegohet nga disa faktorë, përfshirë:

Stili i jetesës: Jeta në fshat është më e qetë, me më pak ndotje ajri dhe stres. Aktivitetet fizike si puna në tokë, ecjet dhe lidhja me natyrën kontribuojnë në një jetëgjatësi më të gjatë.

Regjimi ushqimor dhe aktiviteti fizik: Në zonat rurale, pensionistët shpesh ndjekin një regjim ushqimor më të natyrshëm dhe kanë mundësi për aktivitet më të madh fizik, faktorë që ndihmojnë në përmirësimin e shëndetit dhe rritjen e jetëgjatësisë.

Mosha e daljes në pension: Banorët e zonave rurale, veçanërisht ata që kanë punuar në bujqësi, shpesh dalin në pension më herët se ata që punojnë në sektorin urban ose shtetëror.

Përmirësimi i Jetëgjatësisë në Shqipëri

Përmirësimi i jetëgjatësisë është një fenomen që ka vazhduar në Shqipëri. Në vitin 2023, shqiptarët jetuan mesatarisht 79.6 vjet, një rritje e konsiderueshme krahasuar me vitet e kaluara, pas ndikimit negativ të pandemisë COVID-19, e cila shkaktoi një ulje të përkohshme të jetëgjatësisë.

Të dhënat e Kombeve të Bashkuara tregojnë një rritje graduale të jetëgjatësisë në Shqipëri që nga viti 1990, duke arritur një rritje prej 6.3 vjet. Ndërkohë, gjatë periudhës 1960-1990, Shqipëria ka përjetuar një ndryshim më të madh, me jetëgjatësinë që ka kaluar nga 44.5 vjet në vitin 1950 në 72.7 vjet në vitin 1990.

Përfundim

Rritja e jetëgjatësisë dhe kohës mesatare të gëzimit të pensionit në Shqipëri pasqyron përmirësime në kushtet e jetesës dhe shëndetin e popullsisë. Megjithatë, diferenca mes fshatit dhe qytetit në këtë aspekt mbetet e dukshme, me pensionistët në fshat që përfitojnë më shumë nga kushte më të mira jetese dhe një regjim më të shëndetshëm.