Kur ndalon së jetuari për miratimin e të tjerëve, fillon më në fund të jetosh për veten. Këto 8 ndryshime të mendësisë do të të ndihmojnë të lëshosh frikën nga gjykimi dhe të krijosh një jetë më të lehtë, më të lirë dhe vërtet tënden

Nga Lachlan Brown/ VegOut Media

Ka një lloj lirie të qetë që vjen kur nuk të intereson më se çfarë mendojnë të tjerët.

Jo në mënyrë të pakujdesshme, të tipit "do të bëj ç’të dua", por në mënyrë të vetëdijshme dhe të qëndrueshme. Një mënyrë që thotë: Unë e di kush jam. Nuk kam nevojë të ndryshoj për të marrë miratim. Zgjedh paqen mbi performancën.

Por, për ta thënë troç—kjo nuk është e lehtë.

Që kur lindim, jemi të programuar për të kërkuar lidhje. Dhe me këtë vjen edhe një dëshirë e fshehtë (ose jo dhe aq e fshehtë) për t’u pëlqyer, pranuar dhe vlerësuar.

Problemi? Kur jeton sipas pritshmërive të të tjerëve, fillon të humbasësh kontaktin me ato që ti pret nga vetja.

Edhe unë kam qenë aty. Në fillimet e mia—para se të studioja psikologji, para se të zhytesha në filozofinë budiste—dyshoja vazhdimisht tek vetja. Mundohesha të kënaqja njerëz që as nuk kishin ndonjë rëndësi reale për jetën time. Dhe shpesh injoroja instinktin tim në emër të asaj që dukej “e drejtë” nga jashtë.

Por kur mësova të lë mënjanë atë presion, gjithçka ndryshoi.

Ja e vërteta: Të mos të interesojë se çfarë mendojnë të tjerët nuk do të thotë të bëhesh i ftohtë apo arrogant. Do të thotë të rikthesh energjinë tek vetja dhe të jetosh në përputhje me vlerat e tua.

Këtu janë 8 mënyra të thjeshta për të filluar këtë proces—dhe për të krijuar një jetë më të lumtur dhe më autentike.

—

1. Fillo me vetëdije, jo me rebelim

Shumë e ngatërrojnë këtë art me sfidim. Por të kundërshtosh gjithçka për inat të të tjerëve, do të thotë që sërish je duke vepruar për shkak të tyre.

Liria e vërtetë vjen nga vetëdija.

Pyet veten:

Zërin e kujt po përpiqem të kënaq?

A e mora këtë vendim për vlerat e mia apo për pritshmëritë e tyre?

Çfarë besoj unë me të vërtetë?

Në mësimet budiste, kjo quhet “pamje e drejtë”—ta shohësh qartë situatën në vend që të reagosh verbërisht.

Qëllimi nuk është të luftosh të tjerët—por të kthehesh tek vetja.

—

2. Kupto që mendimet e të tjerëve shpesh lidhen më shumë me ta, jo me ty

Shumicën e rasteve, njerëzit nuk po të shohin ty. Ata të shohin përmes filtrave të tyre: pasigurive, projeksioneve dhe besimeve të veta.

Ai kolegu që kritikon idenë tënde? Ndoshta ka frikë të mos errësohet nga suksesi yt. Ai familjari që nuk e pranon stilin tënd të jetesës? Ndoshta i përmbahet një bote të vjetër që e bën të ndjehet i sigurt.

Kjo nuk do të thotë të injorosh çdo kritikë—por të dish si ta filtosh atë.

Siç shkruan Don Miguel Ruiz në Marrëveshjet Katërta:

> “Mos e merr asgjë personale. Asgjë që bëjnë të tjerët nuk është për shkakun tënd.”

Kjo më ndryshoi jetën. Dhe më bëri të ndihesha shumë më i lehtë.

—

3. Praktiko ndershmëri radikale—me veten, përpara të gjithëve

Për të mos u ndikuar nga të tjerët, duhet të jesh i qartë me veten.

Jo me atë që “tingëllon bukur”. Jo me atë që të sjell duartrokitje. Por me atë që është e vërtetë për ty.

Pyet:

Çfarë dua unë në të vërtetë?

Çfarë më ka rëndësi përtej imazhit apo statusit?

A po jetoj sipas këtyre të vërtetave—apo vetëm flas për to?

Për mua, kjo ndodhi kur lashë një karrierë “të nderuar” për të ndjekur shkrimin, meditimin dhe sipërmarrjen online. Disa menduan se isha çmendur. Por unë e dija që më në fund po jetoja në përputhje me veten.

Dhe kjo ndjesi vlen më shumë se çdo miratim.

—

4. Krijo më shumë sesa konsumon

Kultura jonë është plot me krahasime. Rrjetet sociale, jetët e kuruara, opinionet publike—të gjitha të bëjnë të ndihesh sikur je nën mikroskop.

Zgjidhja? Krijo.

Shkruaj. Gatuaj. Vallëzo. Ndërto. Ndaj historinë tënde. Bëj diçka me kuptim—jo për të marrë “like”, por sepse është pasqyrim i vetes tënde.

Kur je i zënë me krijim, harron të shqetësohesh për pamjen nga jashtë.

Krijimi të lidh me qenien tënde. Konsumimi të shkëput prej saj.

—

5. Kufizo kontaktin me mjedise të mbushura me gjykime

Nëse kalon orë të tëra duke parë “perfeksionin” e filtruar në rrjete, do të fillosh të ndihesh “jo mjaftueshëm”.

Nëse je rrethuar me njerëz që thashethemojnë dhe kritikojnë vazhdimisht—ose do të bëhesh si ata, ose do të jetosh me frikën se do të jesh ti viktima e radhës.

Mbro dietën tënde mendore.

Qëndro me njerëz që flasin për ide, jo për njerëz. Ndiq krijues që shpërndajnë të vërtetën, jo vetëm trendet. Dhe jepi vetes hapësirë për të shkëputur dhe për t’u rikthyer brenda vetes.

—

6. Lëre mitin se duhet të të pëlqejnë të gjithë

E vërteta e hidhur që mësova: Mund të jesh njeriu më i sjellshëm dhe më i mirë në botë—dhe sërish dikush do të të keqkuptojë apo nuk do të të pëlqejë.

Kjo nuk është dështim. Është thjesht jeta.

Dhe sa më shpejt ta pranosh që jo të gjithë do të të “kuptojnë”, aq më shpejt do të fillosh të tërheqësh ata që vërtet të kuptojnë.

Në Budizëm, kjo lidhet me idenë e përkohshmërisë—asgjë nuk zgjat, përfshirë opinionet. Kapja pas miratimit sjell vetëm vuajtje.

Pra, lëri të mendojnë çfarë të duan. Ti ke gjëra më të rëndësishme për të bërë sesa të kontrollosh mendimet e tyre.

—

7. Bazo identitetin tënd në vlera, jo në imazh

Kur të intereson tepër mendimi i të tjerëve, fillon të menaxhosh imazhin. Filtron fjalët, ndryshon sjelljen dhe bën zgjedhje që “duken mirë”.

Por kur jeton me vlera, shfaqja bie poshtë.

Pyet:

Çfarë lloj personi dua të jem?

Cilët parime kanë më shumë rëndësi për mua?

A po jetoj në përputhje me to—edhe kur askush nuk më sheh?

Integriteti i tillë është magnetik. Dhe aty qëndron vetëbesimi i vërtetë—jo te "pëlqimet", por te përputhja me veten.

—

8. Zhvillo një praktikë të vetëdijes (mindfulness)

Në thelb të gjithçkaje është një e vërtetë e thjeshtë: Shumica e vuajtjeve tona vijnë nga kapja pas mendimeve—përfshirë ato që imagjinojmë se kanë të tjerët për ne.

Mindfulness na ndihmon të vëzhgojmë mendimet pa u bërë rob të tyre.

Sa herë që ulem për të medituar, kujtohem: Unë nuk jam mendimet e mia. Unë jam hapësira që i vëzhgon ato.

Dhe kur mëson të vëzhgosh, jo të bindesh nga frika e gjykimit, fillon të përjetosh lirinë e mos-kapjes.

Bëhesh më pak reaktiv. Më pak artificial. Më shumë vetvetja.

—

Fjalët e fundit

Të mos të interesojë çfarë mendojnë të tjerët nuk do të thotë të mbyllesh ndaj botës. Do të thotë të hapesh ndaj vetes.

Të zgjedhësh autenticitetin përpara miratimit. Qartësinë përpara konfuzionit. Paqen përpara performancës.

Dhe po—kjo kërkon praktikë. Do të ketë ditë kur zërat e brendshëm do të kthehen. Kur dyshimi do të të tundojë. Kur do të ndjesh nevojën të “performosh” sërish.

Por nëse vazhdon të kthehesh tek vetja—përmes vetëdijes, ndershmërisë dhe jetesës me vlera—ata zëra fillojnë të heshtin.

Dhe jeta jote? Fillon të duket si e jotja sërish.

Kujto këtë:

Nuk ke nevojë të pëlqehesh nga të gjithë. Mjafton të jesh i lirë sa për të pëlqyer veten.