Ke bërë një gabim dhe e di. Por vetë-dënimi nuk të ndihmon askund. Të falësh veten është diçka që ia “ke borxh” vetes

Nëse e dimë që një veprim i yni ka lënduar dikë, ndoshta ndjejmë trishtim dhe është e mundur të kemi reflektuar për këtë. Madje, shpeshherë, nëse është e mundur, duam të bëjmë diçka për ta ndrequr. Deri këtu çdo gjë është logjike, por çfarë ndodh me faljen ndaj vetes? A e falim ndonjëherë vërtet veten? Kjo është një proces shumë i rëndësishëm për qetësinë tonë shpirtërore dhe duhet të gjejmë forcën për ta përjetuar.

Zakonisht, kur kemi bërë apo thënë diçka që ka shkaktuar dhimbje te dikush tjetër, e kemi shumë të vështirë ta falim veten. Qoftë që jemi fajtorë direkt apo jo, ideja që kemi bërë diçka të keqe ose shkatërruese, ndonjëherë na “përndjek” përgjithmonë.

Njerëzit më të ndjeshëm, madje, nuk arrijnë të ecin përpara, duke e ditur se si ndjehet dikush tjetër për shkakun tonë – dhe kështu është pothuajse e pamundur të jetojnë me qetësi. Gjëja më e mirë që mund të bëjmë për të vazhduar jetën tonë është të falim veten.

Dikush mund të jetë zhytur në borxhe për shkak të pasionit ndaj bixhozit, apo dikush tjetër mund të ndjejë se është fajtor për trishtimin që ndien ish-partneri pas ndarjes.

Ekziston edhe mundësia që një person të jetë shkaktari kryesor për diçka tragjike, si për shembull një aksident që i kushtoi shëndetin apo edhe jetën një anëtari të familjes.

Ndjenjat negative që përjetojmë në raste të tilla nuk ndihmojnë aspak për të ndrequr situatën. Gjeja thelbësore që duhet të kemi në mendje është se e kaluara nuk mund të ndryshohet, sado që të vuajmë apo ta urrejmë veten.

Nuk mjafton të ndjejmë faj dhe më pas të reflektojmë. Edhe kjo do ndodhë, por më vonë, ndoshta do të jetë e mundur të krijojmë një rrugë të re për jetën tonë.

Si mund ta arrijmë këtë? Me faljen ndaj vetes.

Falja e vetes është një formë shërimi emocional që na lejon të kalojmë nga dëshpërimi dhe vetë-sulmi, drejt pranimit dhe paqes – pa e lënë veten të “shpëtojë” pa përgjegjësi. Duke ndjekur 12 hapat më poshtë, mund të pajtohemi me veprimet tona dhe të përpiqemi të orientohemi drejt një të ardhmeje më të shëndetshme.

1. Klasifiko ngjarjen

Të gjithë bëjmë gabime – disa më të mëdhenj, disa më të vegjël. Për t’i analizuar dhe për të gjetur "kurimin", duhet të kuptojmë thelbin e tyre dhe të marrim distancë. Katër kategori të “gabimeve” ku falja ndaj vetes mund të ndihmojë janë:

Dështime në diçka jetike, si p.sh. falimentimi i një biznesi apo një dështim në një provim.

Veprime të gabuara apo të papërshtatshme që lëndojnë ne apo të tjerët.

Sjellje të dëmshme për veten, si abuzimi me substanca apo marrja e rreziqeve të panevojshme.

Mungesa e veprimit në situata që e dinim se duhej të kishim vepruar (p.sh. ndihma ndaj një familjari në vështirësi).

2. Falja ndaj vetes dhe qartësia

Kur identifikojmë një gabim që na mundon, është mirë të marrim disa frymëmarrje të thella dhe të shkruajmë mendimet dhe ndjenjat që na vijnë në atë moment.

Me ton të butë ndaj vetes, përpiqu të sqarosh çfarë gabimi ke bërë dhe kë mund të kesh lënduar.

3. Kupto çfarë dëshiron

Ndoshta nuk dëshiron domosdoshmërisht të pajtohesh me personin që ke lënduar. Mund të duash thjesht të heqësh ndjenjën e turpit, të pranosh përgjegjësinë dhe të ndihesh i/e qetë.

4. Falja ndaj vetes përmes përqendrimit në të tashmen

Që të arrijmë te falja ndaj vetes, duhet të kuptojmë se ndjenjat e lënduara, fajësia dhe tensioni trupor që ndjejmë kur kujtojmë gabimin – janë ato që na munduan tani.

Nuk është aq shumë ajo që bëmë, por si e përjetojmë në këtë moment.

5. Falja ndaj vetes VS vetë-sulmi

Ideja kryesore në praktikën e faljes ndaj vetes është të lirohemi nga vetë-sulmi, pra nga ashpërsia e tepruar ndaj vetes, edhe kur kemi gabuar ose kemi lënduar dikë.

6. Pranimi i pritshmërive joreale

Duhet të përballemi me pritshmëritë joreale që shpesh i kemi marrë që nga fëmijëria. Është koha të kuptojmë se jo çdo pritshmëri është e arritshme.

7. Shtyp butonin "stop"

Ripërsëritja e pandërprerë e gabimit në mendje nuk ndihmon asnjë dhe nuk kontribuon në zgjidhje apo shërim.

8. Kërkimi i ndjesës, një hap drejt faljes ndaj vetes

Nëse nuk arrijmë të falim veten për diçka që ka prekur dikë tjetër, një hap shumë i rëndësishëm është t’i kërkojmë falje atij personi.

Kjo mund të sjellë lehtësim dhe, në varësi të reagimit të tij, ndihmon në një rivlerësim më të qetë të situatës.

9. Falja ndaj vetes dhe mirësjellja

Për të tentuar ndreqjen e gabimit, mund të jemi më të sjellshëm me ata që kemi lënduar. Nuk mund të ndryshojmë të kaluarën, por mund të jemi më të mirë tani.

10. Fokusoju te gjërat pozitive të jetës

Pasi kemi pranuar gabimin dhe kemi kërkuar ndjesë (kur është e mundur), një praktikë e dobishme është të përqendrohemi në të mirat që na rrethojnë.

11. Mund t’i ndodhte kujtdo

Duhet të heqim dorë nga ndjenja e vazhdueshme e fajit dhe të mos e fajësojmë veten pafund. Mjafton të kujtojmë se këto ndodhin – sepse të gjithë njerëzit kanë të mirat dhe të këqijat e tyre.

12. A e kishe me qëllim të mirë?

Ky është hapi i fundit drejt faljes ndaj vetes. Përdor gjithë energjinë tënde për të gjetur mënyra të reja që të arrish qëllimet e tua pozitive, në vend që të përsërisësh gabime dhe dështime.

Falja ndaj vetes nuk është një justifikim. Është një akt i ndershëm për të ndërtuar një jetë më të mirë – me më pak faj, më shumë përgjegjësi dhe më shumë dashuri për veten. /noa.al