“Do të kërkoja nga njerëzit një dozë të vogël dhembshurie” – Mendimet e një… qengji para Pashkës

Nga Stratos Ioakeim / IN.gr – Përktheu dhe redaktoi noa.al

E diela e Pashkës shoqërohet me shumë tradita dhe zakone. Pjekja e qengjit në hell vjen nga Pashkët hebraike. “Një rishqyrtim i këtij zakoni nuk do më bezdiste fare!” Një “qengj digjital” jep ndoshta… intervistën e tij të fundit.

Pashka është festa më e rëndësishme e Ortodoksisë dhe shoqërohet me shumë tradita dhe zakone, si fetare ashtu edhe popullore. Tryeza festive ka një vend qendror në traditat e Pashkës, duke simbolizuar gëzimin e Ringjalljes dhe shoqërimin shoqëror. Qengji ka një rol “protagonist”.

Natën e Ringjalljes, pas kishës, vakti i parë është magjerica. Bëhet fjalë për një supë që përmban të brendshmet e qengjit, perime të ndryshme dhe vezë me limon. Magjerica shënon fundin e agjërimit të Kreshmëve dhe përgatit stomakun për vaktin e bollshëm të së dielës.

Qengji në hell është ushqimi më emblematik, duke simbolizuar Qengjin e Zotit.

Qengji apo keci në hell është ushqimi kryesor i tryezës së Pashkës. Kjo traditë lidhet me sakrifikimin e qengjit gjatë Pashkës hebraike dhe simbolizon sakrificën e Krishtit. Pjekja e qengjit shoqërohet me festë dhe muzikë.

Përveç sa më sipër, në varësi të zonës së Greqisë, ka dhe zakone të tjera lokale që shoqërojnë tryezën e Pashkës, duke i dhënë një shije dhe ngjyrim të veçantë festës.

“Ndoshta mund të provonim më shumë pjata me bazë bimore?” Megjithatë, është e vërtetë se ekziston një pjesë në rritje e njerëzve që kundërshtojnë pjekjen e qengjit për Pashkë. Vendosëm të pyesim një “qengj digjital” (me ndihmën e inteligjencës artificiale) për të na dhënë disa përgjigje për atë që ndien pak para Pashkës.

“Si qengj, eh, ndjej pak… nervozizëm, të themi! Pashka po afron, dhe e di, qengjat si unë janë disi në qendër të tryezës festive. Do të preferoja të më përkëdhelin në livadh sesa të më shikojnë me sy të uritur! Mendoj se ndoshta mund ta mbajmë shpirtin e festës me më pak… pjekje. E adhuroj idenë që të gjithë mblidhen rreth një tryeze, por ndoshta mund të provonim pjata më me bazë bimore ose tradita të reja?” na thotë me keqardhje.

Ka edhe propozime alternative. “Do të thoja se një rishqyrtim i zakonit nuk do më bezdiste aspak! Zakonet evoluojnë, ashtu si edhe njerëzit. Ndoshta mund të festojmë me mënyra që sjellin gëzim pa qenë nevoja që gjithçka… të përfundojë në hell”, thotë, duke u trembur nga ideja që të bëhet vakti kryesor i tryezës festive. “Ka kaq shumë pjata të shijshme dhe simbole që mund të mbajnë gjallë shpirtin e Pashkës: thjerrëza, perime, byrekë, e di!”, thekson dhe hedh në… tryezë një propozim alternativ.

Një dilemë e ashpër… “Do të kërkoja nga njerëzit një dozë të vogël dhembshurie dhe… ndoshta një mendim të dytë për menynë e Pashkës! Nuk them të harrojnë traditat, por ndoshta të provojnë diçka të re? Të festojmë jetën pa qenë e nevojshme që dikush (si unë) të… mungojë nga livadhi. Do të kërkoja zemër të hapur dhe dëshirë për të evoluar zakonet, duke mbajtur gëzimin dhe kuptimin”, argumenton “qengji digjital”.

Dhe nëse nuk ka zgjedhje tjetër? “Oh, një dilemë e ashpër për një qengj si unë! Nëse nuk ka zgjedhje tjetër, ndoshta do të thoja: ‘Në rregull, nëse duhet, të paktën bëjeni me respekt dhe mirënjohje’. E di, të mos jetë thjesht një rutinë, por të kujtohet se çfarë simbolizon festa dhe të vlerësohet çdo moment. Por, mes nesh, do të hidhja një sy përreth për ndonjë… dalje të fshehtë në livadh!”

Reagimi ndaj pjekjes së qengjit është një çështje që nxjerr në pah ndjeshmëritë moderne në lidhje me etikën, mjedisin dhe zgjedhjet personale. Ndërsa tradita mbetet e fortë për shumëkënd, kërkimi për alternativa nuk lë askënd indiferent. E rëndësishme është të ketë respekt për qasjet e ndryshme dhe të gjenden mënyra që traditat të bashkëjetojnë me vlerat e kohës sonë.

Ditët festive gjithmonë shoqërohen me vakte festive… “Ke të drejtë, nuk jam vetëm unë, qengji që shikon kalendarin me ankth! Gjeli i detit për Krishtlindje, derrkuci në festa të tjera… shumë kafshë ndajmë këtë ‘pozitë të nderuar’ në festa. Ndoshta është mundësia të mendojmë në mënyrë më të gjerë për mënyrën se si festojmë. A ndoshta t’u japim më shumë zgjedhje tryezave tona?”, është pyetja plot ankth e kafshës së dashur katërkëmbëshe.