Astronomët kanë vëzhguar drejtpërdrejt për herë të parë dy ekzoplanetë që po humbasin shtresat e tyre të jashtme në hapësirë, raporton noa.al duke cituar Wion News.

Këto vëzhgime ofrojnë një mundësi të rrallë për të studiuar brendësinë e këtyre planetëve, një detyrë që mbetet sfiduese edhe për Tokën.

K2-22b

K2-22b, një ekzoplanet shkëmbor me madhësi të ngjashme me Neptunin, orbiton yllin e tij për vetëm nëntë orë.

Nxehtësia intensive, mbi 1,826°C, shkakton avullimin e sipërfaqes së tij shkëmbore, duke formuar një bisht të ngjashëm me atë të kometave. Ky fenomen u kap nga Teleskopi Hapësinor James Webb (JWST).

BD+05 4868 Ab

Një ekip tjetër, duke përdorur Satelitin e Anketës së Tranzitit të Ekzoplanetëve (TESS), zbuloi BD+05 4868 Ab, ekzoplanetin më të afërt me Tokën që po shpërbëhet.

Ai po humbet masë me shpejtësi, duke pasur dy bishta të dallueshëm—njëri që mbart grimca me madhësi rëre dhe tjetri që përmban kokrra më të imëta.

Bishta që shtrihen miliona milje

Materiali që largohet nga BD+05 4868 Ab shtrihet për 9 milionë kilometra, duke mbuluar pothuajse gjysmën e orbitës së tij.

Shkencëtarët vlerësojnë se ai po humbet rreth masës së një hëne çdo një milion vjet.

Zbulimi i nënshkrimeve kimike të papritura

JWST zbuloi dioksid karboni dhe oksid nitrik në atmosferën e K2-22b—elemente që zakonisht lidhen me trupat e akullt sesa me planetët tokësorë.

Kjo sugjeron se planeti mund të jetë formuar më larg nga ylli i tij përpara se të migronte drejt tij.

Jetëgjatësia e parashikuar

Studiuesit vlerësojnë se BD+05 4868 Ab do të shpërbëhet plotësisht brenda një deri në dy milionë vjet.

Kjo është një kohëzgjatje e shkurtër krahasuar me shumicën e planetëve, të cilët zakonisht ekzistojnë për miliarda vjet.

Kërkimi në proces rishikimi

Gjetjet nga të dyja studimet janë publikuar si paraprintime dhe janë në proces rishikimi nga kolegët.

Shkencëtarët i konsiderojnë këta planetë si raste unike që ofrojnë njohuri mbi evolucionin planetar në kushte ekstreme. /noa.al