Një letër shumë e ashpër, me tone apokaliptike, që hap horizonte të turbullta për të ardhmen e futbollit italian, nëse do të miratohej amendamenti “Mulè”.

Ky amendament nënkupton autonominë e ligave profesionale në raport me Federatën Italiane të Futbollit (FIGC) dhe, në veçanti, një veto pothuajse absolute për fuqinë vetëvendosëse të Serie A si Konfindustria e futbollit dhe komponenti që kontribuon më shumë në aspektin ekonomik.

Ky aspekt, në veçanti, do të kishte pasoja të mëdha në çështjen e reciprocitetit të sistemit (ligji Melandri) dhe në ekuilibrin tashmë shumë të brishtë midis federatës dhe ligës, disa muaj përpara zgjedhjeve të FIGC më 4 nëntor.

"Nëse do të miratohej ky amendament, – paralajmërojnë FIFA e Infantinos dhe UEFA e Ceferin, – nëse do të bëhej ekzekutiv në formulimin e tij origjinal, apo edhe në një të ri me thelbësisht elementët e mbuluar, nuk do të kishte zgjidhje tjetër veçse t’ia dorëzonte çështjen organeve kompetente për shqyrtimin e masave, duke përfshirë pezullimin e mundshëm të FIGC nga gjithçka".

Një pezullim që mund të çonte në përjashtimin e bujshëm nga Kupat e Europës të klubeve italiane dhe ndoshta edhe të kombëtares axurre. Penalizimi tjetër do ta bënte Italinë si të papajtueshme me statusin e shtetit pritës për fazën finale të Kampionatit Europian”.

Vendimi, i cili është brenda kompetencave të UEFA-s dhe FIFA-s, sipas shumëkujt do të binte ndesh me caktimin e Kupës së Botës për Rusinë (2018) dhe Katarin (2022), vende në të cilat janë kryer shkelje të përsëritura të të drejtave të njeriut.