Beppe Marotta ka fjalën e tij për momentin e Interit, duke mos kursyer disa shaka për zgjedhjet e transferimeve të verës së kaluar: "Dështimi i marrëveshjes me Lukakun? Ne Thuram do ta kishim marrë gjithsesi. Nëse Lukaku do të kishte pranuar, do ta kishim gjetur veten duke konkurruar me Lautaro dhe Thuram. Ndoshta nuk do të kishte qenë e njëjta kimi si sot midis Marcus dhe Lautaro. Pra, e përkthyer përafërsisht, ndonëjherë duhet të kesh bo*e për të ndryshuar në futboll".

Më pas lëvdata të mëdha për Simone Inzaghi: "Ai e menaxhon dhomën e zhveshjes shumë mirë në nivel njerëzor, merr maksimumin nga të gjithë. Duket si shok skuadre nganjëherë, por megjithatë gëzon respekt të madh nga lojtarët. Ai është rritur shumë. Është diçka për të cilën flitet rrallë: krahasuar me brezat e Spalletti dhe Conte, ai ka 10 vite më pak përvojë".

Duke folur për dy trajnerët, Marotta donte të shpjegonte zgjedhjen për të zëvendësuar njërin me tjetrin, kur iu bashkua zikaltërve: “Në vitin 2019 sakrifikova një figurë si ajo e Luciano Spallettit, të cilin e konsideroj si një trajner të mirë. Kultura që ekzistonte tek Interi nuk ishte fituese, ndaj sakrifikova një trajner si ai për të arritur te Conte, të cilin e njihja mirë dhe që na çoi te titulli vitin e dytë".

Së fundi, një “prapakthehu” te përvoja me Juventusin dhe rëndësinë e bërjes së zgjedhjeve të guximshme: "Kur mbërrita te Juventusi më 2010 dhe rezultatet nuk ishin aty, më duhej të bëja një revolucion. Ndryshova të gjitha rolet; nga komunikimi te punëtorët e magazinës.

Kishte shumë njerëz mes kampionëve të botës. Për shembull, Camoranesi ishte në listën e atyre që doja të largoja, por më vinte turp ta bëja këtë. Prandaj e thirra në zyrë dhe e pyeta se çfarë do të bënte ai në vendin tim. Ai u përgjigj: Më largo mua dhe shumë të tjerë. Epo, duhet të kesh forcë të ndryshosh kur të kesh nevojë".