Fenomeni i perceptimit të vetvetes si më tërheqës në pasqyrë sesa në fotografi i atribuohet "efektit të ekspozimit të thjeshtë", një parim psikologjik që tregon se njerëzit priren të zhvillojnë një preferencë për gjërat që shohin më shpesh.

Sipas psikologut Robert Zajonc, i cili zhvilloi këtë teori, ekspozimi i shpeshtë ndaj reflektimit të dikujt në pasqyrë kultivon një familjaritet dhe preferencë për atë pamje të veçantë, duke çuar në një perceptim të shtrembër se sa tërheqës mund të duket dikush.

Edhe pse ne jemi më të rehatshëm dhe më të njohur me fytyrën që na vështron përballë në pasqyrë ndërsa  pastrojmë dhëmbët në mëngjes, pasqyra nuk është realisht ne.

Është një reflektim, kështu që tregon se si dukemi në të kundërt. Për shkak se jemi mësuar të shohim versionin e kundërt të vetes, të shohim se si dukemi në foto mund të jetë turbulluese.

Dhe nëse nuk jeni të bekuar me një fytyrë krejtësisht simetrike, versioni fotografik i vetes mund të jetë edhe më i çuditshëm.

“Ne e shohim veten në pasqyrë gjatë gjithë kohës – ju lani dhëmbët, rruheni, vishni grim”, tha për The Atlantic Pamela Rutledge, drejtore e Qendrës së Psikologjisë Mediatike.

"Të shikosh veten në pasqyrë bëhet një përshtypje e fortë. Ju krijoni familjaritet me atë figurë. Familjariteti ngjall pëlqim. Ju keni krijuar një preferencë për atë pamje të fytyrës tuaj.

Pra, megjithëse mendojmë se dukemi më mirë në një pasqyrë, ne jemi më të prirur psikologjikisht të ndihemi kështu edhe nëse me të vërtetë dukemi më mirë në foto.