Milani e humbi keq derbin ndaj Interit, 5-1, por ajo që i tremb më shumë tifozët kuqezinj është mungesa e mësimeve të nxjerra nga çdo humbje. “Djalli” ka bërë të njëjtat gabime në qasjen dhe studimin e ndeshjeve kundër zikaltërve prej kohësh, ndaj faji mund të jetë vetëm tek Stefano Pioli. Rezultate që shkojnë përtej performancës së individit dhe i shtyjnë të gjithë tifozët në këtë pikë, edhe drejtuesit, t’i bëjnë vetes pyetje: çfarë nuk funksionon kundër Interit?

Aspekti taktik është çelësi. Interi është një nga skuadrat më të mira në Evropë kur sulmohet. Simone Inzaghi ka bërë gjithmonë dalje me shpejtësi të plotë nga presioni i pikës së tij të fortë, si te Lazio, ashtu edhe te zikaltrit. Lojtarët e Interit kënaqen duke u shtypur dhe rifilluar pasi kanë mbyllur çdo hapësirë ​​në fazën e mbrojtjes.

Përkundrazi, duke pasur parasysh mungesën e krijuesve me topin, ai vuan kur duhet të luajë lojën. Pra, duke parë edhe sezonin e kaluar, në të cilin skuadra të shumta, edhe më pak të forta se Milani, i frenuan zikaltrit, pse në çdo derbi kuqezinjtë e përgatisin ndeshjen me presion shumë të lartë, pa intensitet dhe duke lënë hapësira në mbrojtje?

Shifrat në përplasjet e viteve të fundit janë tragjike: në 11 derbet e fundit, Milani ka 7 humbje, 2 barazime dhe 2 fitore. Me gjithë respektin për Espanyol, këto janë shifra nga derbi i Barcelonës, jo i Madoninës.

Në finalen e 10 qershorit në Stamboll, as Manchester City nuk arriti t’ia impononte Interit driblimin dhe presionin shumë të lartë, duke rrezikuar për të pësuar gola në kundërsulm. Megjithatë, Milani vazhdon të përballet me kushërinjtë e tyre në këtë mënyrë, e cila në planin rezultativ është krejtësisht e paefektshme dhe e dëmshme.

Ndër risitë e Stefano Piolit, ajo e mbrojtësve të krahut që hyjnë në fushë për të luajtur si gjysmë-anësorë shtesë, është një nga më interesantet dhe më efektivet. Sidoqoftë, ndaj 3-5-2 të koladuar më së miri nga Inzaghi, as kjo nuk funksionoi. Goli i Thuram ishte një magji e vërtetë, por shumë pyesin se ku ishte Calabria që duhej ta kishte ndihmuar Thiaw, i paaftë të përballej me francezin.

Produkti është përmbledhja e përgatitjes sistematikisht të gabuar të derbit nga Pioli. Lautaro i shërben Thuram një top të shkëlqyer, sulmuesi driblon Thiaw, lirohet nga e djathta dhe gjuan. Këtu, Calabria shfaqet në aksion pikërisht në momentin që do të arrijë gjuajtja në portë, dukshëm me vonesë në kthim, sepse është projektuar në zonën sulmuese.

Goli i tretë është përsëritje e të njëjtës situatë: Milani humb topin, Interi rifillon masivisht, Calhanoglu pason në krahun e djathtë përpara se të ndryshojë lojën dhe nuk ka njeri përpara. Theo Hernandez, mbrojtësi i majtë, është 15 metra pas tij dhe padyshim që lufton për të rikuperuar pozicionin, i cili mbetet i pambrojtur, duke çekuilibruar plotësisht mbrojtjen. Një tjetër gabim identik, që vjen nga mungesa kronike e mirëvendosjes së kuqezinjve në derbi.

Dhe të thuash se Interi dukej çdo gjë tjetër, veçse i padepërtueshëm në pjesën e parë, në të cilën Milani kishte disa raste shumë të rëndësishme që nuk u realizuan. Por nëse me çdo veprim sulmues nga kundërshtarët ekziston rreziku për të pësuar gol, diçka në sistemin e krijuar për ta trajtuar atë është padyshim e gabuar. Milani, me fjalë të tjera, nuk mëson nga gabimet e tij.

Zgjidhjet? Një bllok më kompakt, duke lënë mënjanë hollësitë taktike, duke mos u ekspozuar ndaj ballafaqimeve të vazhdueshme përgjatë fushës në situata të çekuilibruara dhe duke u fokusuar në cilësitë e mëdha individuale që zotërojnë lojtarët. Sepse vërtet Interi është një skuadër e sprovuar, me përvojë dhe forcë të madhe mendore, por kuqezinjtë ia servirin përgatitjen e gabuar të derbit në “pjatë të argjendtë”.

Pas 5 humbjeve në 5 derbe të vitit 2023, në 4 prej tyre iu qas lojës në të njëjtën mënyrë dhe dukshëm gabuar. Tashmë edhe drejtuesit mund të fillojnë të ngrenë vetullat dhe të pyesin se çfarë nuk funksionon kundër kushërinjve të tyre zikaltër.

Për më tepër, faza e sulmit gjymtohet edhe nga gabimet në organizimin e ndeshjes. Milani është një skuadër plot me lojtarë të fortë ballë për ballë, të cilët ndaj zikaltërve e gjetën veten vazhdimisht duke pritur në situata statike.

Nuk është absolutisht rastësi, në fakt, që goli i Leaos në derbi erdhi nga një top vertikal, pas mbrojtjes së ekspozuar të Interit. Në fushë të hapur portugezi është i pakapshëm, por asnjëherë nuk është shërbyer në situata të tilla për shkak të presionit të lartë dhe të çorganizuar si anësor shumë i gjerë dhe jo duke luajtur në thellësi.

Stefano Pioli ka për detyrë ta nxjerrë skuadrën e tij nga humnera psikologjike, ku e ka futur derbi. Vuajtja, në fakt, nuk është vetëm taktike, por edhe mendore. Lojtarët që normalisht argëtohen dhe shpikin gjëra ndriçuese me përpikëri, dalin në fushë me aq ankth në ndeshjet derbi saqë shkaktojnë fatkeqësi.

Titulli 2022 është një kujtim, "Giroud është kthyer" daton pothuajse dy vite më parë, për Milanin. Tani është koha ta studiojë si duhet Interin dhe të përpiqet të ndryshojë një prirje negative si pak të tjera në historinë e rivalitetit mes dy skuadrave milaneze, para se numrat krahasues të bëhen edhe më të rëndë.