Myrto Uzuni (Berat, Shqipëri, 1995) është ylli i madh i Segunda Division. Shqiptari dëshiron ta rikthejë Granadën në La Liga, ku milituan sezonin e kaluar. Ai nuk mundi ta shmangë rënien, por e ka të qartë se nuk do ta braktisë klubin që i dha mundësinë të luajë në ligën e idhullit të tij, Cristiano Ronaldos. Historia e tij e tejkalimit dhe elasticitetit e ka bërë atë një futbollist të veçantë, një luftëtar që e do atë që bën; që luftoi për pasionin e tij, për t’i dhënë familjes një jetë më të mirë.

Tashmë ke shënuar 17 gola, je golashënuesi më i mirë dhe Granada po lufton…

Mendoj se është momenti më i mirë i karrierës sime. E gjitha kjo vjen nga puna e palodhur, gjërat nuk ndodhin thjesht. Kjo falë mentalitetit tim fitues.

Vitin e kaluar mbërritët në merkaton e dimrit, e kishit të vështirë përshtatjen?

Unë vij nga një vit i vështirë. Në jetë gjërat ndonjëherë nuk shkojnë ashtu siç dëshironi. Kur mbërrita, kishte shumë vështirësi në ekip, humbëm të gjitha ndeshjet, ishim në një seri shumë negative dhe kjo e bën gjithmonë të vështirë përshtatjen. Nuk kishte harmoni. Mendoj se kjo ishte arsyeja. Futbolli është të fitosh, humbjet nuk ndihmojnë për të pasur harmoni.

Tashmë dukeni plotësisht i përshtatur…

Unë ndryshova nga luajtja në Hungari në Spanjë, pastaj La Liga është krejt tjetër gjë. Është një kapërcim i madh. Është e vështirë të përshtatesh shpejt me gjithë këtë ndryshim. Ka shumë ndryshime, në futboll, cilësia e rivalëve, mentaliteti…

E filluat në të majtë, tani luani lart, ku jeni më rehat?

Jam më rehat në krye të sulmit, sepse më pëlqen të shënoj gola dhe ta ndihmoj skuadrën. Lart jam më afër golit.

Pavarësisht rënies, këtë verë zgjodhët sërish Granadën…

Vendosa të vij te Granada sepse idhulli im, Cristiano Ronaldo, luante në Spanjë dhe e shikoja gjithmonë La Liga-n në televizion. Ishte një ëndërr të luaja në La Liga. Më vonë qëndrova, sepse te Granada ndihem shumë i dashuruar, njerëzit më duan dhe ndihem si në shtëpinë time.

Mund të ishit larguar në këtë merkato dimërore, pasi nuk ju kanë munguar ofertat…

Kur luan dhe shënon gola, ofertat vijnë gjithmonë. Skuadra zbriti në Segunda Division me mua dhe tani është detyra ime ta kthej në La Liga. Është si një varkë e vetme në det, që nuk do të largohesh prej saj në stuhi. Ky është mentaliteti im dhe këtë më kanë mësuar prindërit e mi, të mos i braktis njerëzit që më duan kur kanë nevojë për mua.

A mendoni vetëm për promovimin në La Liga?

Po, ëndërroj të ngjitem në elitën e futbollit spanjoll. Nuk i dëgjova ofertat që ishin, por e di se çfarë dua. Kur një lojtar ka shumë oferta nga jashtë, nuk është i fokusuar, ndaj nuk jam i interesuar. Unë thjesht dua të ngjitem me Granadën në La Liga, ky është fokusi i vetëm.

Cilat janë çelësat e promovimit tuaj?

Personalisht, mendoj se duke u fokusuar në futbollin tim. Është e vetmja gjë që mund të bëj, është një dhuratë që më ka dhënë Zoti dhe punoj çdo ditë që të jem gjithnjë e më mirë.

Ju keni gjetur partnerin tuaj më të mirë, Callejón, si është të luash me të?

E pashë që jemi çifti më i mirë në Evropë. Callejón është një lojtar i madh, ai ka qenë te Real Madridi dhe Napoli. Ka shumë cilësi. Merremi vesh shumë mirë në fushë dhe është kënaqësi të luaj me të.

Në Los Cármenes konsideroheni një idhull…

Nuk e konsideroj veten idhull, fokusohem vetëm të luaj në fushë, të shënoj gola dhe ta kthej skuadrën në La Liga.

Edhe kështu, jeni një nga lojtarët më të dashur për tifozët, përtej golave ​tuaj, për atë shpirt luftarak që ke…

Është detyra ime të luftoj. Nuk është e lehtë nga kam ardhur dhe nuk dua të kthehem atje ku kam qenë. E vlerësoj në maksimum kohën që jam këtu. Ajo që njerëzit duan janë lojtarët luftëtarë. Unë përpiqem ta bëj këtë sepse tifozët e Granadës më pëlqejnë kështu.

Nga vjen pasioni juaj për futbollin?

Asgjë në jetën time nuk më bëri të lumtur, vetëm futbolli dhe të qenit në fushë. Unë jam 100 për qind i sigurt për këtë, të gjithë ata që më njohin e dinë.

Sepse ju nuk keni pasur një fëmijëri të lehtë…

Futbolli ishte rruga ime e arratisjes. E dija se futbolli ishte e vetmja mënyrë që familja ime të kishte një jetë më të mirë dhe të ecte përpara. Familja ime bëri një sakrificë të madhe për të shkuar në Greqi, udhëtuam tri ditë nëpër male. Atje njerëzit më gjykonin se isha shqiptar. Ishim pa letra, se Shqipëria nuk bën pjesë në BE. Kur arritëm atje ishim minus zero, sepse zero do të ishte mirë. Më është dashur të punoj shumë për të ndihmuar familjen.

Dhe familja ‘vuri bast’ për ëndrrën tuaj. Për të qenë futbollist u kthyet në Shqipëri…

Është vendimi më i mirë që ka marrë ndonjëherë babai im. Kur Olimpiakos më refuzoi për mungesën e letrave, ne u kthyem, pavarësisht se kjo nënkuptonte humbje financiare. Nuk ishte fitimprurëse. Paguam një tjetër udhëtim nëpër male për tri ditë prej 20.000 euro. Ishte shumë e vështirë, por kjo është forca ime.

Pse Cristiano Ronaldo?

Ndihem i identifikuar me të. Është një pasqyrë në jetën time. Ai lindi pa asgjë dhe duhej të punonte shumë për të arritur në elitë. Ai më mësoi se me shumë punë dhe pasion mund të arrihet gjithçka.

Si lojtar do të dukesh si ai?

Jo, ne po flasim për më të mirin në botë. Unë nuk dukem si ai, nuk diskutohet. Nga mentaliteti, po, kam diçka të ngjashme me Cristianon.

Ju luajtët kundër tij dhe shënuat një gol kur Cristiano ishte te Juventusi. Më pas keni festuar me të famshmen “Siuuuuu”. Si ka qenë ai moment?

Unë shënova golin e parë dhe festova si ai. Ronaldo mendoi se po qeshja me të, se ishte ironike. Më pas ai shënoi dhe festoi duke më treguar me gisht. Në pjesën e parë i shpjegova se ishte idhulli im dhe e ndjek gjithmonë. Ai më tha se kisha zhvilluar një ndeshje të shkëlqyer, të vazhdoja kështu dhe të punoja shumë. Ishte një ditë shumë e lumtur.

A keni një ëndërr afatmesme?

Do të doja të kaloja 25 gola për të qenë golashënuesi më i mirë i Granadës në një sezon.

Nëse e bëni, a do të vini bast ndonjë gjë?

Jo (qesh). Unë nuk premtoj asgjë, sepse pastaj duhet ta bëj. E rëndësishme është skuadra, nuk janë golat e mi. Vlen fitorja dhe marrja e tri pikëve.

Shpresojmë, të ktheheni në La Liga për të luajtur kundër më të mirëve…

Po flasim për skuadrat më të mira në botë, është e veçantë të luash kundër Real Madridit apo Barcelonës. Është ​si të luash në Champions League…, por tani duhet të mendojmë për Huesca.