Adrian Ismajli, futbollisti kuqezi i cilie ka nisur mjaft mirë vitin 2021 flet në një intervistë për pasionin dhe karrierën me futbollin.

Ai thotë se e ishte ëndërr të luante në Itali. "Kam pasur oferta të ndryshme, por projekti Spezia më bindi dhe pas disa muajsh ambjentimi mund të them se jam i lumtur".

"Me këmbëngulje dhe punë të palodhshme gjithmonë do të ketë kënaqësi të madhe".

Kështu mendon Ardian Ismajli, muri mbrojtës i Spezia-s, që me durim dhe sakrificë ka arritur të gjejë hapësirë në njëmbëdhjetëshen e parë të skuadrës së tij gjatë vitit 2021. Rendimenti i treguar ka bërë që Ismajli të ketë një vend titullari edhe tek përfaqësuesja e Shqipërisë, e drejtuar nga një trajner Edy Reja.

Deri më tani, mbrojtësi kosovar i natyralizuar kuqezi me fanellën e Spezia ka luajtur 11 ndeshje  sezonale, 9 që nga fillimi i vitit 2021. Së bashku me Estevez dhe Leo Sena, Ardian Ismajli është një nga bastet e drejtorit sportive, Meluso.

Si lindi mundësia për të arritur te Spezia gjatë verës?

Luaja prej shumë kohësh në radhët e Hajduk Split në ligën kroate dhe pas një viti veçanërisht pozitiv, tërhoqa vëmendjen e disa klubeve në ligat kryesore europiane. Kam marrë disa oferta, por projekti që Spezia kishte për të ardhmen dhe kushtet që më janë propozuar më kanë bindur më shumë sesa perspektivat e tjera. Dhe me mendje prapë përsëris se kam zgjedhur më të mirën për rritjen time.

Kur lindi pasioni juaj për futbollin? Cilat janë interesat e tjera gjatë kohës së lirë?

Topi ka qenë pasioni im që kur isha fëmijë, që i ka shoqëruar të gjitha fazat e jetës sime në një mënyrë pozitive. Unë fillova si fëmijë tek Korriku, shkolla më e mirë e futbollit në Prishtinë. Dashurinë për futbollin e kam trashëguar nga babai im, i cili luajti kur ishte i ri dhe mbeti një tifoz i madh i këtij sporti. Lojtari im i preferuar ka qenë gjithmonë Sergio Ramos i Real Madridit. Ëndrra ime si fëmijë ishte të luaja në pesë ligat më të mira në Europë, veçanërisht në Serie A, të cilën e ndiqja nga TV dhe gazetat me shumë interes. U bë realitet pikërisht me Spezia-n, me të vërtetë një ëndërr dhe pas disa muajsh ambientim mund të them se jam vërtet e lumtur. Në kohën time të lirë më pëlqen shumë të lexoj, por edhe të shikoj filma dhe dokumentarë në TV.

Në vitin 2017, pas eksperiencës në U21, ju bëtë debutimin tuaj në ekipin kombëtar të Kosovës në një ndeshje miqësore kundër Shqipërisë. Nga viti 2018 deri më sot keni zgjedhur të vishni fanellën e kombëtares shqiptare. Pse kjo zgjedhje?

Të luash për ekipin kombëtar shqiptar është një ëndërr e madhe sepse kjo ekip kombëtar përfaqëson të gjithë shqiptarët që u ndanë pas luftës në 6 vende të ish-Jugosllavisë dhe ata që padyshim jetojnë në pjesë të tjera të botës, ndërsa ekipi kombëtar i Kosovës, përfaqëson vetëm Kosovën. Të luash për ekipin kombëtar shqiptar është një privilegj, por unë ende ndjek me shumë dashuri edhe Kosovën ku kam lindur dhe rritur në futboll.

Si fëmijë keni jetuar një periudhë veçanërisht të vështirë si ajo e luftës në Kosovë. Sa kanë ndikuar ato kujtime në rritjen dhe personalitetin tuaj?

Gjatë luftës në Kosovë isha i vogël, por ende mbaj mend praninë e ushtrisë, policisë dhe paraushtarakëve në Kosovë. Ishin vite të tmerrshme dhe unë jetova me muaj me frikën se mund të ndodhte diçka e keqe me familjen time. Kjo dhunë dhe frika ka kontribuar që të më bëjë më të fortë në karakter dhe të kem një personalitet para kohe, me pak fjalë, duke u rritur më shpejt. Ne kemi përjetuar skena të tmerrshme, të cilat nuk do ia uroja askujt.

Keni qenë gjithashtu një protagonist kohët e fundit me fanellën e kombëtares në ndeshjet kualifikuese të javës së kaluar. Keni miq mes kolegëve që luajnë në ligën italiane?

Sigurisht që po. Në ekipin kombëtar ne jemi një grup i mirë, shumë i bashkuar dhe jemi shumë që luajmë në Itali. Futbollit shqiptar në dhjetë vitet e fundit është rritur shumë dhe ne kemi shumë lojtarë të mirë. Ata me të cilët jam lidhur më shumë, që luajnë në ekipe italiane, janë Berisha (Spal), Hysaj (Napoli), Kumbulla (Roma) dhe Djimsiti (Atalanta).

/a.m/NOA.al