Ai është një nga vrasësit më famëkeq në Amerikë, dhe për herë të parë ka rrëfyer për krimet që ka kryer.

Ai është duke vuajtur dënimin në burg, teksa ka dhënë një intervistë për gazetarin britanik, Piers Morgan.

Quhet Bernard Giles, seral-killeri që ka vrarë disa gra e vajza.

“Ai ishte 1.8 metër i gjatë, tullac, i parruar dhe me uniformën blu të burgut. Ne shkëmbyem biseda të vogla për disa minuta dhe ai dukej, në fytyrë, të ishte një njeri i butë, artikuluar, inteligjent dhe racional. Nëse nuk do të dija historinë e vrasjeve të tij, do të thosha se Bernard Giles ishte vetëm një tip i padëmshëm. Por unë e njihja ndryshe. Në fakt, e dija se ai ishte shumë larg të padëmshmit”, tregon Morgan.

Gjatë një periudhe tre mujore të hidhur në fillim të viteve 1970, Giles nisi një zbavitje vrasëse me tmerr të paimagjinueshëm.

Viktimat e tij ishin të gjitha ato që ai i ndalte në autostop dhe pasi i kërcënonte me armë i çonte diku larg dhe abuzonte me to seksualisht e më pas i vriste.

Ato ishin Paula Hamriç, një nënë 22-vjeçare, Nancy Gerry, 18 vjeç, Carolyn Bennett, 17 vjeç, Sharon Ëimer dhe Krista Melton, të dyja vetëm 14 vjeçe.

“Ju po kryeni pesë dënime të përjetshme për vrasjen e pesë grave të reja. Pra, pyetja ime e parë është, a i keni vrarë ato gra?”, i tha gazetari dhe ai u përgjigj: “Po zotëri, i kam bërë.”

Që nga mosha gjashtë vjeçare, ai e kishte ditur se ai kishte një dëshirë të keqe për dhunën seksuale ndaj grave.

Së pari u manifestua gjatë një loje të gjuetisë me një fqinje të re të një moshe të ngjashme, kur ai e kapi atë në një dhomë gjumi të pasme të shtëpisë së saj dhe e përdhunoi.

“Më kujtohet që e mbërtheva dhe e mbyta. Ky ishte imazhi im fillestar seksual. Prej asaj pike, çdo gjë që pashë apo lexoja se kishte të bënte me dhunën seksuale ndaj një gruaje, ishte një impuls seksual. Si një fëmijë në rritje, unë u bëra i fiksuar me këtë”, i tha ai gazetarit.

Gjatë dekadës së ardhshme, obsesioni u rrit intensivisht derisa më në fund, në moshën 16 vjeç, duke dështuar në shkollë dhe duke u larguar, ai arriti kulmin e etheve.

Giles ishte duke ecur poshtë një rruge kur pa një grua të re dhe ndjeu një kërkesë të papritur për ta vrarë atë.

“Ishte një mundësi që më ishte paraqitur”, tha ai, në një mënyrë të qetë, në mënyrë të matur, sikur të ishte një biznesmen që diskutonte një marrëveshje të re potenciale.

Çfarë ndjeu ai?

“Një ndjenjë të jashtëzakonshme. Ajo u vra. Kjo grua nuk kishte asnjë ide se sa me fat ishte. Asnjëherë nuk u kthye nga mua”, tha ai.

Por Giles nuk kishte asnjë dyshim se ai do të vepronte një ditë ndaj kërkesave të tij. “Ishte pasioni i jetës sime”, tha ai – “të vrisja… për të vrarë gratë”.

Momenti kulminant më në fund erdhi tre vjet më vonë kur i mori jetën një këngëtareje të re me emrin Nancy Gerry.

Ai nuk mban mend emrin e saj, por 45 vjet më pas, ai kujton saktësisht se si ajo dukej: “Pak më e shkurtër se unë, mjaft e ndërtuar mirë, por jo veçanërisht e bukur, flokë ngjyrë kafe”.

Giles e çoi në pyll, e urdhëroi të dilte nga makina, e vari në një pemë dhe e la të vdekur. Ai psherëtiu pasi shfaqi emocionet e tij pas kësaj vrasje: “Shumë e stimuluar, shumë e provokuar.