Ëmbëlsira më tipike e Krishtlindjeve në Itali (por që tashmë është përhapur në të gjithë botën) është pa dyshim panetone. Panetone ka lindur në Milano dhe origjina e saj daton nga shekulli i XIV. Panetone tradicionale e Milanos është ajo e gjata, por ekziston edhe varianti i shkurtër dhe i gjerë, i cili është përhapur më së shumti në Piemonte.

Panetone tipike e traditës milaneze, e cila konsiston në gatimin e saj me dorë, është një produkt furre, me përbërës natyralë për ardhjen e brumit dhe ka një formë tipike cilindrike të marrë nga “letra e furrës”, e cila ngjitet derisa produkti të përfundojë. Maja e sipërme çahet dhe pritet në mënyrën karakteristike.

Ëmbëlsira përfaqëson një strukturë të butë dhe një aromë tipike të fermentuesve si soda e bukës. Panetone tipike e traditës artizanale milaneze gatuhet me ujë, miell, gjalpë, vezë (ose vetëm të verdhat e vezëve), por mund të shtohen edhe copa të prera të frutave të freskëta, lëkurë portokalli ose qitroje.

Panetone industriale dhe artizanale

Panetone që fillimisht bëhej në furra nga pastiçierë shumë të zotë, tashmë është bërë aq e njohur sa pjesa më e madhe e kësaj ëmbëlsire prodhohet nga industritë më të mëdha ushqimore përmes një procesi industrial, i cili gjithashtu ka ruajtur karakteristikat dhe shijen e saj. Me rastin e festave të fundvitit, industria italiane prodhon më shumë se 100 milionë ëmbëlsira, të cilat më pas shpërndahen në të gjithë botën.

Megjithatë, prodhimi artizanal mbetet ai që garanton më së miri cilësinë e produktit dhe ata që duan të vlerësojnë shijen e vërtetë të një ëmbëlsire të cilësisë së parë, duhet ta kërkojnë atë në pastiçeritë më të mira të Italisë, disa prej të cilave shesin edhe nëpërmjet internetit duke i shpërndarë në të gjithë botën.

Këshilla për konsumimin

-Panetone konfeksionohet dhe shitet e mbyllur brenda një letre celefoni, e cila ka si funksion konservimin e aromës dhe freskisë. Është e rëndësishme që menjëherë pas konsumimit të një pjese, pjesa tjetër e mbetur të mbështillet sërish me letrën e celefonit për ta gjetur të freskët, herën tjetër që do ta konsumoni.

-Para se ta konsumoni, është gjithashtu është e rëndësishme ta ekspozoni panetonen afër një burimi nxehtësie (një oxhaku të ndezur, një kaloriferi, brenda një furre e cila po ftohet pas pjekjes së ndonjë gatimi, ose në mungesë të këtyre mjeteve, brenda një mikrovale duke vendosur një temperaturë jo shumë të lartë dhe për shumë pak minuta). Nxehtësia shërben për shkrirjen e gjalpit me të cilin është gatuar. Kështu ju mund ta konsumoni sikur sapo ka dalë nga furra e pjekjes, të butë, me erë të mirë dhe të ndjeni aromat tipike të panetones.

– Për të lehtësuar prerjen e Panetones ju sugjerojmë të hiqni letrën me të cilën është mbështjellë dhe shitur. Fillojmë me heqjen e letrës dhe më pas e presim (me një thikë sharrë, e cila përdoret edhe për prerjen e bukës) fundin ose pjesën e djegur që ka mbetur e ngjitur pas letrës.

– Vera tipike për shoqërimin e panetones është padyshim spumantja e ëmbël (e njohur si Asti Spumante), e cila vihet për disa minuta në frigorifer dhe më pas, mund ta pini të freskët (por jo në ngrirje), në një temperaturë 10-15 gradë Celsius.