Largimi nga Shqipëria, veçanërisht drejt Britanisë së Madhe është një aspiratë e përbashkët e shumë të rinjve shqiptarë. Artani, një emigrat shqiptar, i dëbuar nga shteti britanik, në një intervistë për BBC tregon historinë e rrugëtimit të tij me gomone drejt Britanisë, si edhe dëbimin nga atje me fluturim të shpejtë.

Ndryshe nga shumë shqiptarë të tjerë që kanë hyrë ilegalisht në MB me varka të vogla, Artani u dërgua shpejt në shtëpi me një fluturim të shpejtë dëbimi.

Ai u kishte paguar kontrabandistëve kurdë rreth 3,500 £ (4,169 dollarë) për udhëtimin e rrezikshëm nëpër kanalin anglez, duke marrë hua paratë nga miqtë dhe familja.

I lidhur me kontrabandistët kurdë, ai tregon se bashkëpunimi mes tyre nuk ishte aq i mirë.

"Trafikantët ishin të armatosur me thika dhe pistoleta. Na kërcënonin vazhdimisht, duke thënë të mos filmonim asgjë dhe as të mos pinim cigare pasi drita do të na zbulonte vendndodhjen", tregon ai.

Artani kujton faktin se si autoritetet britanike i ndihmuan të dilnin të sigurt në breg.

“Udhëtimi përtej Kanalit ishte torturë. Ishte ftohtë, stuhi dhe tepër e frikshme. Një varkë e policisë franceze u shfaq 20 minuta në udhëtimin tonë. Ata na shoqëruan nga një distancë ndoshta 200 metra, vetëm duke vëzhguar, gjë që na dha siguri. Ata qëndruan për tre orë, ndoshta më shumë.

Më pas kaluam në ujërat e Mbretërisë së Bashkuar dhe thirrëm policinë britanike. Ata na thanë se po vinin për të na marrë, se nuk duhet të na zërë paniku. U sollën mirë dhe u dukën shumë mikpritës dhe të sjellshëm. Ne u hodhëm në varkën e policisë në Mbretërinë e Bashkuar ku morëm jelekët e shpëtimit", tha Artani.

Ashtu si mijëra të tjerë që kanë kaluar Kanalin me varka të vogla këtë vit, ai përfundoi në qendrën e pritjes Manston në Kent.

Në kulmin e krizës së anijeve të vogla në tetor, 4,000 njerëz po strehoheshin në një vend ku niveli i sigurt i banimit është 1,600.

Shifrat ishin aq të larta sa Sekretarja e Brendshme Suella Braverman denoncoi në mënyrë të diskutueshme ardhjen e emigrantëve që kalojnë Kanalin si një "pushtim".

Artani e hodhi poshtë atë karakterizim, ndërsa tregoi arsyen se pse ai kishte marë iniciativën për tu larguar nga vendi i tij. Pohon se po shkonte për të punuar, pasi të ardhurat në vendlindje nuk i mjaftonin për jetesën.

"E di që kam hyrë ilegalisht, por nuk kam ardhur për qejf. Kam ardhur se dua të punoj. Nuk kam kërkuar azil. Unë u thashë atyre se jam një emigrant ekonomik.

Babai im është invalid. Prej 15 vitesh ai jeton me pensionin e një invalidi, që nuk mjafton për të blerë ilaçet e tij. Nëse hyn në një vend të huaj pa dokumentacion të rregullt, viza, vula, sigurisht që po hyn ilegalisht", vazhdon ai.

Shumica e shqiptarëve që kemi takuar në Shqipëri ankohen se rrugët ligjore të hyrjes në MB janë shumë të vështira për t’u aksesuar.

"Po ka rrugë ligjore, por unë nxitova. Shkova për mënyrën më të shpejtë dhe më të lirë. Viza duhet të ishte më e lirë, por kisha nevojë për ndihmë me aplikimin dhe njerëzit paguajnë më shumë për këtë sesa për udhëtimin me gomone", thotë Artani.

Një nga arsyet pse Artani u deportua ishte se ai ishte i sinqertë për arsyet e tij të udhëtimit në MB. Ai nuk u përpoq të kërkonte azil, por këmbënguli se ishte atje për të punuar. Ai e kishte kuptuar pak se po e çonin në shtëpi dhe kjo e kishte mërzitur shumë.

"Na nxorën jashtë, ne ishim të rrethuar nga policia. Në atë moment isha aq i mërzitur sa nuk mund ta përshkruaj. Ndjeva se truri po më shpërthente dhe nuk mund të bëja asgjë. Kam qarë gjatë gjithë udhëtimit, që nga momenti që hipa në atë autobus dhe kuptova se po më dëbonin, deri sa mbërrita në Shqipëri”, tha Artani.

Çështja e kalimeve me varka të vogla ka çuar në debate të furishme në MB, me disa që pretendojnë se problemi është mbivlerësuar, ndërsa të tjerë mendojnë se është një krizë e plotë.

E vetmja gjë për të cilën pothuajse të gjithë bien dakord, është se të vetmit njerëz që përfitojnë realisht nga status quo-ja janë bandat e kontrabandës, që nxjerrin fitime të mëdha nga rrezikimi i jetëve të të tjerëve.

Vetë rrugëtimi i Artanit i ka lënë mijëra paund borxh dhe i vjen keq për të shkuar. Ai tani beson se kushdo tjetër që mendon për një udhëtim të tillë do të ishte më mirë të mos largohej fare.

Artanit i është i ndaluar edhe nga vendet e tjera evropiane për tre vitet e ardhshme.

"Ishte një terror i paimagjinueshëm. Me siguri do të thoja që mos zgjidhni gomonen. Nëse ka një rrugë ligjore, me vizë, atëherë po largohuni, por ju lutem mos mendoni kurrë të largoheni me gomone", sugjeron Artani.

Më shumë se 12,000 shqiptarë kanë mbërritur në Britaninë e Madhe me varka të vogla këtë vit ku mesatarisht më shumë se gjysma u është dhënë  azil.