1991 nuk ishte një vit i lehtë për Diego Armando Maradonën. Kampioni i Napolit po vuante një skualifikim dy-vjeçar, pasi doli pozitiv për kokainë në testet anti-doping dhe epoka e tij nën hijen e Vezuvit dukej gjithnjë e më afër fundit. Marrëdhënia midis “Pibe de Oro” dhe klubit blu ishte në kuotat më të ulëta. Disa tifozë kishin filluar të ankoheshin për qëndrimet e tij, brenda dhe jashtë fushës. Diçka ishte thyer, në mënyrë të pariparueshme.

“El Diez” vendosi ta kalonte skualifikimin në Argjentinë, larg gjithçkaje dhe të gjithëve, por gjatë kontrollit të policisë në shtëpi iu gjet drogë dhe kur doli nga shtëpia u përball me një mori gazetarësh dhe reporterësh, gati për ta përjetësuar në këtë pozicion të vështirë. Kjo ishte tradhtia “live” e qeverisë së Menem kundër Diego, i cili u lirua pasi pagoi 20.000 pesos si kusht.

Polemika vazhdoi për një kohë të gjatë. Ndërsa viti ishte gati të mbyllej, agjenti i Diego, Guillermo Coppola, përcolli interesin e një zotërie të rëndësishëm kolumbian, dëshirën e tij për të organizuar një ndeshje miqësore me lojtarë të tjerë të rëndësishëm nga Amerika Latine. Shpërblimi për këtë do të ishte i konsiderueshëm.

Nuk ishte hera e parë që emri i futbollistit të fortë argjentinas lidhej me Kolumbinë. Emri i Diego ishte i famshëm në të gjithë Amerikën Latine, që në moshë shumë të re. Në kohën e Boca Juniors, nga vendi veriperëndimor i Amerikës së Jugut kishte mbërriti një ofertë e madhe nga vëllezërit Orejuela, zotër të kartelit “Calì” dhe pronarë të “America de Calì”. Ftesa e Barcelonës dhe një propozim më i mirë e bënë Maradonën të marrë rrugën evropiane.

Megjithatë, lind pyetja: kush e donte Diegon në Kolumbi? Kërkesa është bërë nga Pablo Emilio Escobar Gaviria, trafikanti më i madh i drogës në histori. Përveçse një kriminel i rrezikshëm, “mbreti i kokainës” ishte edhe një tifoz i madh i futbollit dhe donte ta takonte lojtarin e madh argjentinas. Për këtë thirri një miqësore.

Kërkesa u pranua dhe këtu lindi miti i asaj loje në “La Catedral”, burgu i ndërtuar pranë Envigado, që karteli “Medellín”, i drejtuar nga Escobar, administroi pasi kishte marrë nga qeveria kolumbiane garancinë për të mos u ekstraduar në SHBA. Nuk kishte siguri për datën e takimit, edhe nëse ata që kanë bërë kërkime për këtë çështje i referohen 1 dhjetorit 1991, i cili përkon me festimet për ditëlindjen e Escobar.

Legjenda argjentinase e futbollit, në një intervistë për gazetën spanjolle “As”, më 2014, foli për atë episod si vijon: "Më ’91, Guillermo Coppola më tha se një person shumë i rëndësishëm nga Kolumbia donte të më paguante një shumë të madhe për të luajtur një ndeshje miqësore me disa lojtarë, si René Higuita.

Kur shkova në Medellín dhe më çuan në një burg të rrethuar nga mijëra ushtarë, thashë: Ç’dreqin po ndodh, a do të më futin në burg? Kur shkova në atë vend, dukej si një hotel luksoz në Dubai. Aty ma prezantuan Escobar, më thanë: Diego, ky është shefi. E përshëndeta, ai ishte shumë i respektueshëm, mjaft i ftohtë, tregoi mirësi. Nuk i dëgjoja kurrë lajmet dhe televizionin, nuk e dija se kush ishte”.

Sipas rindërtimit të ngjarjes nuk dihet se cili ka qenë rezultati përfundimtar, por duket se Maradona ka luajtur në skuadër kundër Higuita dhe se Escobar ka arritur të shënojë disa gola. Pas ndeshjes miqësore, të gjithë të ftuarit morën pjesë në një festë që ‘El Diez’, pas vitesh dhe në të njëjtën intervistë, e kujtonte ende mirë:

“Ishin vajzat më të bukura që kam parë në jetën time dhe ne ndodheshim në burg. Nuk mund ta besoja. Të nesërmen në mëngjes u paguam, ai më përshëndeti me dashuri. Më detyroi të shkoja në një lloj zyre ku më tha se e admironte futbollin tim dhe se ndjehej i identifikuar me mua, sepse si unë ai doli nga varfëria për të qenë i suksesshëm”.

Në bazë të historive të mëvonshme duket se, për kohën, burgu në të cilin mbahej Escobar ishte më i mirë se një hotel luksoz në Dubai dhe se shuma e marrë për pjesëmarrjen në lojë ishte astronomike. Kreu i kartelit të ‘Medellin’ dyshohet se i propozoi argjentinasit të luante për Deportivo Independiente Medellín, por asgjë nuk u bë. Pas skualifikimit, Maradona zgjodhi të pranojë ofertën e Carlos Bilardo te Sevilla.

Pablo Escobar vdiq në një ndjekje policore më 2 dhjetor 1993, pas arratisjes nga burgu i tij luksoz, duke i dhënë fund një lufte me shtetin dhe kartelet e tjera që zgjati gati dhjetë vjet.

Rreth kësaj historie, siç ndodh shpesh për episodet e destinuara të mbeten në imagjinatë si legjenda të vërteta, ka një atmosferë të madhe misteri, ka shumë fjalë dhe pak prova të asaj që ka ndodhur realisht më 1 dhjetor 1991.