Sot na duhet t’i kërkojmë ndjesë Skënderbeut, Izetbegovicit, dhe dy kompanive të ushtrisë shqiptare. I pari sepse i duhet të rrotullohet sot në varr, e të pyesë Lek Dukagjinin, se në cilën pikë të amanetit ia ka lënë Shqipërinë amanet Ilir Metës.

Duhet t’i kërkojmë ndjesë dhe Izetbegovicit, pasi ish Presidenti i Bosnjës, tani e ka të paqartë, nëse fatin e tij e ka Edi Rama, apo Lulzim Basha.

Të tretëve duhet t’u kërkojmë ndjesë ushtarëve tanë të dy kompanive paqeruajtëse që kemi si bërthamë të ushtrisë shqiptare, që Presidenti mund ti tërheq nga misionet paqeruajtëse, për të mbrojtur Kushtetutën në Presidencë nga armiqtë e huaj dhe të brendëshëm.

Kjo gjë mund të ishte shmangur.

Ilir Meta e kishte një hall që shpiku amanet të Skënderbeut për të. Skënderbeu ka luftuar për të mbrojtur Perëndimin nga Osmanët, ndërsa Ilir Meta  e ka luftën me Perëndimin si Osman. Ndaj nuk ka arsye që princi ynë që ishte mburoja e Perëndimit në Shqipëri, ti linte amanent një të jenicieri të marrë që i ka hap luftë Perëndimit.

Po ashtu Ilir Meta nuk kish pse kujtonte sot Izetbegovicin e ndjerë. I kapur peng në aeroport nga ushtarët serb në vitin 1992, Izetbegovici mori vartësin e tij për ti thënë vazhdoni luftën. Nëse Ilir Meta e ka fjalën për Lulzim Bashën, i bie që ky të marr Gaz Bardhin e të thotë “Vazhdoni se mua më ka marr peng Edi Rama” .

Nëse e ka për Edi Ramën, ky i bie të marr në telefon Erjon Bracen dhe ti thotë “Vazhdoni se më ka marr peng Lul Basha.”

Kështu që dhe kjo lajthitje e Ilir Metës ishte e tepërt, po të mos kishte një hall.

Aq më shumë Ilir Meta nuk kishte pse u referohej forcave të armatosura që në fakt janë thjesht dy kompani ushtarësh që të jenë në gatishmëri për të, në luftën ndaj armiqëve të jashtëm, e të brendëshëm. Ne jemi vend i NATO dhe nga armiqtë e jashtëm na mbron NATO. Nga armiqtë e brendëshëm na ndihmojnë zgjedhjet. Ilir Meta nuk do as NATO, as zgjedhjet, kështu që u kërkon ndihmë kot atyre, se ata marrin rrogën tek Olta Xhacka. Ishte tjetër hall ai që e detyroi Ilir Metën a bëj këtë.

Këto lajthitje të Ilir Metës nuk vijnë thjeshtë se është cmendur. Sot ai donte të dukej më shumë se i cmendur. Donte të thoshte gjëra pa lidhje të ngatërronte gjithë dynjanë, të përfliste Bashën, Ramën, Skënderbeun, Izetbegovicin, ushtrinë, e këdo tjetër me qëllim që njerëzit të harronin përse e kishte thirrur Konferencën e shtypit. Ai ishte gati të fliste dhe për hënën e plot, të merte përsipër vrasje e vetvrasje, të shpikte ndonjë komplot kombëtar apo ndërkomëbtar kundër tij, vetëm që të gjithë ne të harronim se ditën e shtunë, zëdhënsi i tij njoftoi se ditën e hënë, Presidenti Ilir Meta do të dal në konferencë për shtyp me gazetarët e oborrit të presidencës, që të bëj transparent historinë e shtetësive të paligjshme që ka dhënë. Kujtojmë se Ilir Meta ka dhënë 817 shtetësi si përjashtim nga ligji, për arsye kombëtare, në shumicë klientë të sekserëve të presidencës dhe rreth 900 të tjera sipas ligjit. Pra ka barazuar përjashtimet nga ligji, me ato që të jep ligji.

Sot me sa duket, kur këshilltarët i kanë vënë letrat para, kur ka parë se e ka shkelur ligjin me të dy këmbët, kur ka ndjerë rrezikun se mund ti hapet një proces hetimi parlamentar dhe pastaj të depozitohen në SPAK provat për shtetësitë  e paligjshme, ka ndryshuar mendjen.

Dhe ka vendosur më mirë të thotë ca marrëzi si pasardhës i Skënderbeut, apo të ngjall dilema mes Bashës e Ramës se kush duhet të imitoj Izetbegovicin, të kërcënojë si Komandant i Përgjithshëm, se sa të flas pse ka shkelur me dy këmbët ligjin e shtetësisë, duke bërë trafik me pasaporta.

Nuk është aq budalla sa duket. Eshtë i cmendur. Dhe të çmendurit shpesh e kanë një fije talenti, për të bërë si budallenjë, kur kapen mat.

Tani të presim kur do na e sqaroj këtë punën e pasaportave se sot na sqaroi Skënderbeun, Izetbegovicin dhe vetmbrojten si Komandant i Përgjithshëm, që të harronim trafikun e pasaportave.

Me sa dimë ne, Skënderbeu nuk ka lënë ndonjë amanet për pasaporta , se atëhere nuk kishte pasporta. Por po t ëkisht eme siguri nuk do linte amanet që ato të shiteshin për të bërë para, pasardhësi i tij 500 vjet më vonë.

Mero Baze

*Qëndrimet e autorit janë personale dhe nuk paraqesin vijën editoriale të NOA