Transmetuar më 02-03-2020, 10:10

Në jetë ka njerëz që flasin pak dhe të tjerë që nga ana tjetër kanë tendencën të flasin shumë, ndonjëherë edhe pa rradhë. Problemi është se shumicën e kohës nuk e kuptoni që po e bëni atë derisa, një herë në shtëpi dhe me një mendje të qartë, ju ritregoni shpejt ditën tuaj duke kuptuar se keni shkuar shumë larg. Në zhargon këta njerëz quhen folës dhe zakonisht janë të këndshëm për mënyrën e të shprehurit të tyre.

Ndonjëherë ato mund të jenë të lodhshme, veçanërisht nëse jeni me nxitim dhe nuk dini si t’i ndaloni ato, por, më shpesh sesa jo, problemi i vërtetë janë ata që ju paralajmërojnë. Kjo ndodh sepse në të folur ata përfundojnë duke thënë më shumë sesa do të donin dhe edhe nëse çdo herë që premtojnë se nuk do ta bëjnë përsëri të njëjtin gabim, më shpesh sesa jo, ata e gjejnë veten duke e përsëritur atë si dhe më shumë se më parë.

Por nga se varet shumë të folurit? Shkaqet, për të qenë të sinqertë, mund të jenë të shumta dhe të ndryshme. Ajo që ka rëndësi është ta realizoni atë dhe të përcaktoni nëse ndiheni mirë ose nëse doni të ndryshoni.

Lajmi i mirë është se nëse dëshironi, ka strategji të vogla që mund t’ju ndihmojnë të flisni pak më pak ose të keni një lloj kontrolli mbi ato që thoni.

Para së gjithash, është e rëndësishme të kuptoni se çfarë e bën një person të flasë shumë. Shumë herë ata janë njerëz energjikë, jashtëzakonisht socialë që duan të jenë mes njerëzve.

Sidoqoftë, karakteristika të tjera si pasiguria, nevoja për tu vërejtur dhe dëshira për të pohuar veten ndaj të tjerëve janë gjithashtu në bazë të të folurit shumë. Të gjithë mund të kenë një ose më shumë arsye për të folur shumë, por zgjidhjet mbeten të njëjta për të gjithë, duke thjeshtuar problemin.

Ndër shkaqet më të zakonshme të të folurit pa frena janë:

Frika për t’u sulmuar/ Në rastin e parë, problemi qëndron në dëshirën për të pohuar vazhdimisht veten, duke folur derisa të besohet se ajo ka tërhequr vëmendjen e të tjerëve. Sidoqoftë, në shumicën e kohës, në shtysën e të folurit, ne përfundojmë të themi më shumë sesa do të donim dhe kjo ndodh mbi të gjitha nëse e lëmë veten të kapemi në diskutim.

Rasti i dytë dhe i tretë janë të ngjashëm sepse ato kanë të bëjnë me një pasiguri themelore që ju shtyn të bisedoni në një makinë në mënyrë që të mos ndërpritet dhe të mos duhet të pësojë një konfrontim. Thuhet se nuk duhet të përgjigjet dhe përpiqet të komunikojë sa më shumë që të jetë e mundur për të sqaruar se ata dinë gjithçka për një temë të caktuar.

Në të tre rastet është një problem që mund të përjetohet ose jo si i tillë. Nëse të folurit shumë është një karakteristikë e përjetuar mirë nga ata që kryejnë veprimin, atëherë nuk ka asnjë arsye për të ndryshuar gjërat, për aq kohë sa ju jeni të gatshëm të pranoni të ndërpritet ose të rifilloni nëse e teproni. Nëse, nga ana tjetër, të flasim shumë përjetohet si një defekt, këtu janë disa strategji për të zbatuar në praktikë, për të mësuar se si ta rregulloni veten pak.

Numëroni në 10. Thënie e vjetër, por gjithmonë efektive. Nëse para se të flisni numëroni deri në 10 ose më shumë, do të jeni në gjendje të përcaktoni mendërisht se çfarë nënkuptoni dhe duke bërë kështu do të keni mundësinë të kuptoni nëse ajo që keni për të thënë në të vërtetë ka kuptim. Në këtë mënyrë, mbase do të vazhdoni të flisni shumë sapo të filloni por numri i ndërhyrjeve do të priret të ulet duke e bërë personin të duket më pak bisedues se zakonisht.

Shprehuni ngadalë. Shpesh problemi i atyre që flasin shumë fshihet pas nevojës për të përfunduar shpejt. Le ta bëjmë veten të kapur në diskutim, bëjmë njëmijë lidhje dhe humbasim në një bisedë që, më shpesh sesa jo, është e hutuar. Përpjekja për të folur më ngadalë ju ndihmon të thoni më pak fjalë në minutë dhe të dëgjoni më shumë zërin tuaj dhe ato që jeni duke thënë. Kjo, në planin afatgjatë, mund të ndihmojë që të përmbahen verbalisht dhe t’i japin një formë më të kuptueshme mesazhit që synohet të përcillet.

Shpreh emocione edhe pa fjalë. Ndonjëherë, ne priremi të flasim për të shpjeguar një emocion që është i vështirë për t’u komunikuar dhe kjo vështirësi përkthehet në kërkimin e fjalëve që janë gjithmonë të reja dhe shpesh të padobishme. Rezultati është një monolog i pafund dhe shpesh i lodhur, pas së cilës shpesh ndjehesh i pakënaqur. Shumë më mirë të tregoni emocionet tuaja drejtpërdrejt. Qani nëse jeni të trishtuar, tregoni zemërim nëse diçka nuk është në rregull dhe kërceni nga gëzimi nëse jeni të lumtur. Ato janë mënyra më të menjëhershme për të përcjellë atë që po ndjen dhe sigurisht që mund të shpjegojnë shumë më tepër sesa fjalët atë që po ndjen.

Mundohuni të përmblidhni ato që doni të thoni. Një ushtrim shumë i dobishëm mund të jetë ai i përmbledhjes. Praktikimi i përmbledhjes së koncepteve të rëndësishme me disa fjalë mund t’ju ndihmojë të largoheni nga një mënyrë e re e komunikimit. Kjo, pasi të mësohet, do t’ju nxisë të flisni më pak dhe të përdorni vetëm fjalët me të vërtetë të nevojshme për të shprehur një koncept të caktuar. Një moment historik vërtet i rëndësishëm nëse ëndërroni të jeni në gjendje të flisni më pak.

Mësoni të vlerësoni edhe heshtjen. Ok, kjo mund të jetë e vështirë, por të përpiqesh të mos thuash gjithmonë mendimin tënd për gjithçka mund të jetë një ushtrim në stil i dobishëm për të kuptuar rëndësinë e heshtjes. Në këtë mënyrë me siguri do të thoni më pak gjëra, do t’i dëgjoni të tjerët më shumë dhe do të keni mundësi t’i shihni gjërat nga një këndvështrim tjetër. Ajo që ka rëndësi është gjithmonë të gjesh ekuilibrin e duhur dhe të mos bësh gabim të kundërt ose të mos flasësh fare.

Duke ndjekur këto rregulla të vogla, të mësuarit për të folur më pak do të jetë pak më e lehtë dhe me një përpjekje të vogël do të çojë në një komunikim edhe më të mirë se më parë. Sepse nuk është aq shumë numri i fjalëve që bën ndryshimin si zgjedhja e të drejtave për të thënë.

Paralajmërim: Nëse të folurit shumë u përjetua si problem i menaxhimit të vështirë, mund të mendoni të dëgjoni një profesionist ose të shkoni në terapi në mënyrë që të zbuloni ndonjë arsye dhe të veproni mbi to për të përmirësuar mënyrën tuaj të komunikimit dhe marrëdhënien që keni me veten./b.l/noa.al/