Transmetuar më 23-04-2019, 13:19

Secili nga ne e njeh një person që gjithmonë ankohet. Pa marrë parasysh se diçka vërtet shkon keq apo jo, këta njerëz gjithmonë do të gjejnë një arsye për t’u ndjerë viktimë dhe për t’u ankuar për dikë. Në raste të tjera mund të ndodhë që ne vetë ankohemi për gjithçka.

Ekzistojnë disa teste që tregojnë se kur ankimi bëhet një zakon për të paguar pasojat është shëndeti. Këtu është efekti që kjo sjellje urrejtëse që kemi rreth nesh ka në trurin dhe mirëqenien tonë.

Vazhdimi i dhënies së zërit ndaj mendimeve dhe ndjenjave negative çon në pasoja shëndetësore që mund të zhvillojnë edhe diçka serioze: ajo ndikon thellësisht funksionet e caktuara të trurit dhe mirëqenien psikofizike.

Mendime negative

Në planin afatgjatë, mendimet negative zëvendësojnë krejtësisht ato pozitive: kjo ka jo vetëm pasoja në marrëdhëniet shoqërore, por edhe në vetë funksionimin e trurit. Është sikur çdo herë që ankimohemi, truri e merr atë disponim si një referencë për të reaguar ndaj situatave të tilla të ardhshme.

Ankesat gjithashtu mund të kenë pasoja të drejtpërdrejta në kapacitetin e kujtesës: disa rezonanca magnetike kanë regjistruar një ngushtim të hipokampusit tek njerëzit e zakonshëm për të bërë lagna, ose zona e trurit që rregullon shumë funksione njohëse, duke përfshirë kujtesën. Madhësia e vogël e hippocampus përkthehet në kujtesë të dobët dhe aftësi të dobëta për t’u përshtatur në situata të reja.

Kur ndjenjat negative janë gjithnjë më të rëndësishme se ato pozitive, më shumë kortizol çlirohet në trup: është një hormon përgjegjës për problemet me pagjumësinë, depresionin, çrregullimet metabolike dhe sëmundjet e zemrës. Nuk është rastësi që kortizoli quhet edhe "hormon stresi". Pra bëni mirë të hiqni dorë nga ankesat rutinë./b.l/noa.al/