Nga Mentor Kikia

Vendi ynë është në një situatë emergjente mjedisore.

Të qelbur nga maja e malit deri në breg të detit. Kam dëgjuar shumë njerëz të më thonë: Nuk është kjo zgjidhja.

Kot që pastroni, pasi vendi ndotet sërish.

Padyshim që e di këtë.

Eshtë një e vërtetë trishtuese.

Por, nëse çdo vit, ne nuk do të punonim, ato parqe e plazhe do të ishin sot të mbushur me pirgje mbetjesh.

Mbi të gjitha, ajo që ne bëjmë nuk është vetë pastrim, është një formë proteste ndaj atyre që ndosin.

Qeveria po përpiqet të gjejë mënyra të sforcuara për ta frenuar këtë maskaradë, siç është vendimi për ndalimin e qeseve.

Unë kam këmbëngulur me kohë për dy mënyra:

1-Investime për ndërtimin e rrjetit të grumbullimit, ndarjen dhe riciklimin e mbetjeve.

2-Gjoba, masa të rënda, shumë të rënda, ndaj atyre që i lënë apo hedhin mbeturinat në rrugë.

Mua mund të më vijë keq për një njeri që arrestohet pse ka vjedhur energji, por kurrë s’do të më vijë keq nëse ndëshkohet, me çfarëdolloj mase, një njeri që hedh, qogftë edhe një kanaçe apo bidon në rrugë, apo që shkon në piknik e lë në park shishe, bidona, kanaçe, letra e qese.

Qëndrimet e autorit janë personale, nuk paraqesin vijën editoriale të NOA.al