Objektivi i madh i shkencëtarëve, përtej jetës në Tokë, është të dinë se çfarë ndodh jashtë planetit tonë. Hëna dhe përbërja e planetëve të ndryshëm të sistemit tonë diellor janë mes vetullave të ekspertëve. Për sa i përket satelitit tonë, deri më tani lëshimi i raketës Artemis I nuk po shkon sipas planit, pasi u shty dy herë.

Kohët e fundit, një ekip ndërkombëtar i udhëhequr nga Helmholtz-Zentrum Dresden-Rossendorf (HZDR), Universiteti i Rostokut në Gjermani dhe École Polytechnique në Francë ka arritur të tregojë se brenda atyre që njihen si "planetet e akullit", si p.sh. Neptuni dhe Urani, bie "shi diamantesh". Kjo është publikuar në revistën "Science Advances".

Për të verifikuar këtë zbulim befasues, ata lëshuan rreze intensive lazer në një shtresë të hollë plastike të thjeshtë PET. Një nga rezultatet e marra i bëri studiuesit të konfirmojnë se diamantet fjalë për fjalë "bien si shi" brenda këtyre planetëve, më të largët nga dielli. Kjo metodë mund të shërbejë gjithashtu për të zhvilluar një mënyrë të re të prodhimit të nanodiamantit.

Kushtet klimatike brenda këtyre planetëve gjigantë të akullt janë ekstreme, duke arritur disa mijëra gradë Celsius dhe me një presion miliona herë më i madh se i atmosferës sonë. Megjithatë, këto kushte mund të simulohen shkurtimisht nga rrezet e fuqishme lazer, duke goditur një mostër materiali të ngjashëm me filmin.

Në kontakt, ata e ngrohin atë deri në 6000°C në vetëm disa sekonda dhe gjenerojnë një valë goditëse që ngjesh materialin për një periudhë të shkurtër kohe, duke arritur nivele ekstreme të presionit.

Mit Laserblitzen aus #PET-Flaschen winzige #Diamanten machen – wie das geht, haben Forschende unter Beteiligung des @hzdr_dresden untersucht. Dabei wollten sie eigentlich das Innere von #Eisplaneten wie #Neptun und #Uranus erforschen.👉https://t.co/MyM7NYe3cn

— MDR WISSEN (@mdrwissen) September 3, 2022

Një ndryshim ishte thelbësor për këtë gjetje: ndryshimi i filmit tradicional të hidrokarbureve për një film PET, rrëshirë me të cilën bëhen shishet plastike normale. Me filmat hidrokarbure, "ne zbuluam se ky presion ekstrem prodhoi diamante të imët, të njohur si nanodiamante", – shpjegon Dominik Kraus, një fizikant në HZDR dhe një profesor në Universitetin e Rostock. Ai shtoi: "PET ka një ekuilibër të mirë midis karbonit, hidrogjenit dhe oksigjenit për të simuluar aktivitetin e planetëve të akullit".

Disa eksperimente që u kryen në Laboratorin Kombëtar SLAC në Kaliforni, i cili ka një lazer të fuqishëm me rreze X të bazuar në përshpejtues, analizuan se çfarë ndodh kur blicet godasin këtë film PET. Efekti i oksigjenit ishte të përshpejtonte ndarjen e karbonit dhe hidrogjenit dhe në këtë mënyrë të nxiste formimin e nanodiamantit. Kjo do të thoshte se atomet e karbonit mund të kombinoheshin më lehtë dhe të formonin diamante.

Sipas Kraus, reshjet e diamantit janë shumë të ndryshme nga shiu që ndodh në Tokë. Besohet se nën sipërfaqen e të dy planetëve ka një "lëng të dendur dhe të nxehtë", në të cilin diamantet formohen dhe zhyten në bërthama shkëmbore, më shumë se 10,000 kilometra të thella. Ky zbulim vetëm sa ripohon supozimin se brenda këtyre gjigantëve të akullit bie shi diamante.

Dhe përveç kësaj, ata mund të mos jenë të vetmit. Ka të ngjarë të ndodhë në shumë planetë të tjerë jashtë galaktikës sonë. Ndërsa gjigantët e akullit dikur konsideroheshin përjashtim nga norma, tani duket edhe më e qartë se ata mund të jenë gjëja më e zakonshme jashtë sistemit tonë diellor.