Transmetuar më 17-02-2020, 14:55

Disa mendime vijnë dhe shkojnë, pa kontrollin tonë, dhe marrin përmasa që jo gjithmonë korrespondojnë me realitetin.

Çdo ditë ne luftojmë betejat e brendshme me veten. Diskutime të ashpra, përgjigje që duhet të kemi dhënë në një situatë të caktuar, probleme që duhet të zgjidhim, probleme që nuk janë aq të mëdha apo edhe joekzistente, por që insistojnë të përpiqemi të marrim mendimet tona.

Shumica e kohës, shumë beteja janë vetëm brenda nesh, si psh parashikimi i problemeve. Problemi madje nuk ka ndodhur dhe ne tashmë po vuajmë. E gjithë kjo na sjell në një gjë shumë "të zakonshme" këto ditë: ankthi. Sipas përkufizimit, ankthi është një sjellje e madhe fizike dhe psikologjike; pikëllim, agoni.

Të menduarit për problemet, krijimi i skenareve dhe situatave vetëm na bën të shqetësuar. Ne kemi betejat e përditshme, problemet që duhet të zgjidhim dhe situatat nga të cilat duhet të dalim.

Por ajo që ne nuk mund të bëjmë është të jetojmë me ne çdo ditë në luftë. Betejat e brendshme bëjnë që gjërat të marrin përmasa të mëdha.

Kush këtu nuk ka menduar kurrë për një situatë, një vuajtje dhe më pas asgjë nuk ka ndodhur? Sa kohë kaloi "duke luftuar" në një betejë të parëndësishme?

Apo edhe parashikimi i problemeve dhe situatave që nuk ekzistuan kurrë? Netët pa gjumë, sëmundjet shtëpiake dhe problemet e tjera fizike janë pjesë e këtij konteksti.

Të jetosh në këtë cikël na bën të sëmurë fizikisht dhe mendor; trupi ynë reagon ndaj gjithë kësaj ngarkese energjetike, me dhimbje koke, keqardhje, frikë, etj.

Idealja është që gjithmonë të bëni çmos të mendoni në mënyrë racionale (është e vështirë, por është gjithmonë mirë të praktikoni) dhe të na bëni disa pyetje: -A ekziston me të vërtetë ky problem? -A duhet të vuaj para se faktet të jenë reale? -A ka ndonjë zgjidhje që mund të merret në këtë pikë?

Nëse, përkundër kësaj, ankthi vazhdon, ndihma mjekësore është shumë e mirëpritur. psikologjike dhe psikiatrike (në raste më të vështira). Përveç terapive alternative, e rëndësishme është: kurrë mos merrni ilaçe pa u konsultuar me mjekët!

Mendja jonë zakonisht "luan hile mbi ne". Disa mendime vijnë dhe shkojnë, pa kontrollin tonë, duke këmbëngulur të qëndrojnë atje dhe të marrin përmasa që shpesh nuk korrespondojnë me realitetin.

Me disa ndryshime të vogla në sjelljen tonë të përditshme, është e mundur që këto situata të bëhen më të lehta dhe, pak nga pak, truri ynë "kupton" se situata të caktuara nuk kanë nevojë për aq shumë "vëmendje", dhe me këtë bëhen gjërat më të lehta.

Nuk është e lehtë, por kërkon vullnet dhe bën diçka për vete, vetëm atëherë do të fitohen këto beteja!/b.l/noa.al/ (Përkthyer nga vibee.it)