Transmetuar më 21-08-2019, 18:32

Sergey Esenini u lind në Konstantinovo në Ryazan Governorate të Rusisë Perandorake në një familje fshatare.

Ai e kaloi shumicën e fëmijërisë së tij me gjyshërit, të cilët esencialisht e edukuan atë. Ai filloi të shkruante poezi që në moshën 9 vjeçare.

Në vitin 1912, Esenini u zhvendos në Moskë, ku i mbulonte vetë shpenzimet duke punuar si korrektor teknik në një kompani printimi.

Ps një viti u regjistrua në “Moscow Charnyavsky University” si një student i jashtëm dhe studioi atje për një vit e gjysmë. Poezitë e tij të hershme u inspiruan nga folklori rus.

Përmes këtij koleksioni të therës poetik mbi dashurinë dhe jetën e thjeshtë, ai u bë një nga poetët më të famshëm të atyre ditëve.

Martesa e tij e parë ishte në vitin 1913 me Anna Izryadnova, një bashkëpuntore nga një shtëpi publikuese, me të cilën pati një djalë, Yuri.

Nga viti 1916 në 1917, Eseninit iu ngarkua një detyrë ushtarake, por shpejt pas Revolucionit të tetorit të vitit 1917, Rusia u largua nga Lufta e Parë Botërore.

Duke besuar se revolucioni do të sillte jetë më të mirë, Esenini e mbështeti atë, por shpejt u zhgënjye.

Në gusht të vitit 1917 Esenini u martua për herë të dytë me Zinaida Raikh (më vonë aktore dhe gruaja e Vsevolod Meyerhold). Ata patën dy fëmijë, vajzën Tatyana dhe djalin Konstantin.

Prindërit u grindën dhe jetuan ndaras për një kohë deri në divorcin e tyre në vitin 1921. Tatyana u bë një shkrimtare e njohur, dhe Konstantini do të bëhej një gjyqtar futbolli.

Në fund të vitit 1921, derisa vizitonte studion e piktorit Georgi Yakulov, Esenini takoi valltaren amerikano-pariziene Isadora Duncan. Ajo dinte vetëm pak fjalë në rusisht, dhe nuk dinte asnjë gjuhë të huaj. Ata u martuan më 2 maj 1922.

Esenini e shoqëroi gruan e tij të famshme në një udhëtim në Evropë dhe në SHBA. Martesa e tij me Duncan ishte e shkurtër dhe në maj të vitit 1923, ai u kthye në Moskë.

Në vitin 1923 Esenini u përfshi romantikisht me aktoren Augusta Miklashevskaya, të cilës ia dedikoi disa poema. Të njëjtin vit ai pati një djalë me poeten Nadezhda Volpin. Djali i tyre, Alesander Esenin-Volpin u rrit për tu bërë poet dhe aktivist i përhershëm në lëvizjen disidente sovjetike të viteve të 1960-ta. Ai jeton në Shtetet e Bashkuara si matematikan i famshëm dhe mësues.

Dhe në vitin 1925 Esenini e takoi dhe u martua me gruan e tij të katërt, Sophia Andreyevna Tolstaya, mbesa e Tolstoit.

Më 28 dhjetor 1925 Esenini u gjet i vdekur në dhomën e tij në Hotel “Angleterre”.

Poezia e tij e fundit “Lamtumirë miku im”, ose “lamtumirë”, sipas Ëolf Ehrlich, u shkrua ditën e vdekjes. Dhe ky version besohet më tepër.

Esenini shpjegoi se nuk kishte ngjyrë në dhomë, kështu që ai e shkroi poezinë me gjakun e tij.

Sipas versioneve që njihen tashmë ndër studiuesit e jetës së Eseninit, poeti ishte në gjendje depresioni një javë pas trajtimit në spital vari veten.

Pas funeralit në Union në Leningrad, ai u varros më 31 dhjetor 1925, bë varrezën Vagankosvkoye të Moskës. Varri i tij shënohet nga një skulpturë e bardhë mermeri.

Ekziston edhe një teori se vdekja e Esenin erdhi si pasojë e një vrasje nga agjentët sekretë rusë, të cilët e bënë të dukej si vetëvrasje.

Sot poezitë e Eseninit mësohet në shkollat ruse; shumë prej tyre janë të shoqëruara me muzikë dhe të regjistruara si këngë të famshme. /a.m/noa.al