Njëherë, një burrë vendosi të shkonte në një qytet të madh për të gjetur një punë, duke i premtuar gruas se tij se donte të mbështeste familjen e tij, për të ndryshuar për mirë jetën e tyre.

Gruaja e tij u pajtua me vendimin e tij, kështu që ajo lejoi bashkëshortin e saj të shkojë në qytet, duke e lënë atë prapa me djalin e tyre të vetëm.

Në fillim, burri i dërgonte paratë gruas së tij dhe e telefononte atë disa herë në ditë. Shumë shpejt, ai nuk dërgoi më para dhe as nuk e telefonoi atë si zakonisht. Dukej sikur ai e kishte harruar bashkëshorten dhe djalin e tij në fshat.

Kishte raste kur gruaja përpiqej për të gjetur burrin e saj, por pa dobi.

Më në fund, gruaja vendosi të shiste frutat në treg për të mbështetur familjen e saj.

Edhe pse ajo shkonte në treg në mëngjes herët dhe kthehej në shtëpi natën vonë, ishte e vështirë të fitonte para.  

Kaluan tre vite dhe papritmas, burri u shfaq në shtëpinë e tyre me një makinë të shtrenjtë.

Duke parë se sa i pasur ishte ky njeri, fqinjët e tyre mendonin se vuajtja e gruas do të përfundonte dhe se burri po vinte për të marrë familjen e tij.

Megjithatë, atë natë, ai i tha gruas se u kthye vetëm për ta divorcuar. Ai tha se nuk e donte më, pasi kishin kaluar disa vite.

E vërteta ishte që ai tashmë kishte një të dashur te re dhe të bukur që jetonte me të në qytet. Fjalët e burrit e tronditën atë.

Gruaja nuk mund ta besonte atë që ai i tha. “A është e vërtetë se nuk ka dashuri mes nesh? A do të prisja akoma kthimin tënd çdo ditë, po të mos ishte për dashurinë? ”

“Unë kurrë nuk ju thashë se duhet të prisni që unë të kthehem në shtëpi. Çfarëdo që të jetë, unë kam ardhur për tu ndarë me ty sonte dhe unë nuk të dua më”, u përgjigj burri mizorisht.

“Por, ç’të themi për djalin tonë? Unë nuk dua ta lëndoj. ”

“Është puna e tij nëse do të qëndrojë me ty apo do të më vijë në qytet. Nuk me intereson.”

Gruaja ishte e bindur se djali i saj do ta zgjidhte atë. Në fund të fundit, ajo ishte e vetmja që e rriti, ndërsa burri i saj ishte zhdukur.

Ditën kur do të paraqisnin ne gjyq për divorc, gjykatësi e pyeti birin e tyre se me cilin prind do të donte të jetonte pas divorcit.

Djali tha: “Unë dua të jetoj me babanë tim. Unë dua të jetoj me babanë tim!”

Gjykatësi mbeti i befasuar nga vendimi i tij dhe e pyeti djalin se perse zgjodhi babanë e tij. “Sepse babai im është i pasur”, tha djali me një buzëqeshje në fytyrën e tij.

“Nëse qëndroj me babanë tim, ai mund të blejë çdo gjë që unë dua dhe dëshiroj. Ndërsa nëna ime është kaq e varfër, mezi mund të blejë fruta për të ngrënë.”

Për më tepër, nëna zemërohej me të, kur ai behej i mistrec. Prandaj, djali nuk kishte asnjë dyshim ta linte nënën e tij e të jetonte me të atin.

Megjithatë, gruaja nuk u dorëzua.

Ajo i tha djalit të saj, “Bir, pse nuk dëshiron të rrish me mua? Unë të premtoj se do të blej çdo gjë që ti dëshiron nga unë.”

Megjithatë, djali tundi kokën dhe i tha: “Nuk më pëlqen ti”.

Duke dëgjuar fjalët e djalit të tij, burri buzëqeshi.

Dy ditë më parë, burri u kthye në shtëpinë e tyre kur ish-gruaja e tij shkoi në treg. Ai donte të bindte djalin e tij në mënyrë që djali i vogël të donte ta ndiqte atë në qytet. Arsyeja ishte që ai donte të kishte një fëmijë, por e dashura e tij nuk ishte gati ende të ishte nënë. Kur djali i tha gjykatës se donte të qëndronte me babanë e tij, gruaja filloi të qante në duart e tij.

Ajo ndihej e tradhtuar që djali i saj i vetëm zgjodhi babanë e tij të papërgjegjshëm.

Ajo madje mendonte ti jepte fund jetës së saj, por zemra e bindte që djali i saj do të kthehej kur të kuptonte se njerka e tij nuk do ta donte. 

Para se djali te zhvendosej në qytet, nëna i bleu atij ushqim dhe lodra. Por, i biri i hodhi ato dhe i kërkoi babait të tij të niste makinën. Ai nuk donte ta shihte më fytyrën e nënës së tij. Zemra e gruas u copëtua kur pa djalin e saj. Ajo vazhdoi jetën e saj duke shitur fruta në treg, por biznesi i saj nuk po ecte si në fillim pasi ajo nuk mund të lëvizte nga humbja e saj. Ajo kishte provuar disa herë për të gjetur djalin e saj në qytet, por sapo arrinte në stacionin e autobusëve, kthehej në fshat pasi nuk e dinte se si ta gjente në një qytet kaq të madh. Plus, ajo nuk e dinte as nëse djali i saj ishte në qytet.

Një ditë, gruaja mori një cek prej 1000 dollarë në postën e saj. Gjithë sa ajo dinte ishte se çeku ishte nga një person me emrin ‘I love you’ kështu që ajo nuk guxoi ti merrte paratë. Që nga ajo ditë, një çek me të njëjtën sasi do të mbërrinte në postën e saj çdo muaj. Meqenëse gruaja ishte shumë e varfër dhe mendonte se dhënësi mund të kishte qëllime te mira,vendosi ti merrte paratë.

Një ditë pranvere, gruaja mori një letër. “Si je, nënë? Unë e di se më do dhe duhet të keni vuajtur shumë që kur ju kam lënë. Nënë, me të vërtetë ju dua dhe më mungoni. Ju duhet të dini arsyen e vërtetë që kam vendosur të qëndroj me babin. Doja vetëm t’ju ndihmoja. Babai gjithmonë më jep para dhe mendova se unë mund t’i dërgoja paratë për ty. Atëherë, nuk do t’ju duhet të shisni më fruta në treg.

Nënë, kujdesu për veten. Mos u shqetësoni për mua. Do të kthehem një ditë në shtëpi. Ju gjithmonë do të jeni nëna ime dhe nuk do t’ju lë kurrë. D t’ju marr për të jetuar me mua kur të rritem.”

Gruaja nuk mund të mbante lotët kur mbaroi leximin e letrës së djalit të saj. Ajo e dinte se djali i saj kurrë nuk do ta linte atë dhe ata fatmirësisht do të jetojnë së bashku një ditë.